Kim?, [ilgi zamiri, ismi mevsul] …yapan, …olan, [şart cümlesinde] kim …yaparsa, kim? kimi? kime? hangisi? hangi biri?, … dığı, … eceği, … ecek, … miş o kimse ki, her kim … … se, her kimi … … se, … ki o / onlar, … ki ona / onlara, … ki onun / onların, … en / an, … eni / anı, ismi mevsuldür, şart ismidir, iki fiili cezm eder, …yapan, …ise, her kim …, … ene / ana.

İhsan etme, iyilik, hediye, bazı bitkilerdeki tatlı özsu, kudret helvası. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; ([cogul] اَمْنَان) iki رِطْل’lık ağırlık birimi, hayır, fayda, yarar.

…den, …(n)ın, …(n)ın bazısı, …den bazısı, …(n)ın bir kısmı, …e ait, …e mahsus, …de, gibi, kabilinden, yani, şöyle ki, demek ki, …den itibaren, …den beri, …den sonra, …den dolayı, …(n)ın yüzünden.

[harfi cer] …den, …den beri, [karşılaştırma ifadesinde] …den [daha büyük, iyi vb.], den, dan, zaman mazi ise, kısımlara bölmek için kullanılır, sebebe veya kaynağa delalet eder, zaman veya mekanda başlanılan yeri ifade eder, harfi cerdir, maddeye delalet eder, be harfi ceri ile aynı anlama gelir, sayıya delalet eder.

على iyilikte bulunmak, (karşı) على cömert/ hayırhah olmak, (على, ب) karşılıksız vermek.