(vulg. مقربە mukribe) a. (fem. pl. مقاریب) Near to giving birth.

a. (fem. مقربە, pl. مقربون obl. مقربین) Placed or drawn near; made or allowed to approach.

sıf. ar. s. Mukarribe. [kurb’’dan if. tef‘îl] yaklaştıran, takarrub ettiren.

a. (fem. مقربە) (A beast) kept near, at hand.

اَلْمَقْرَبُ [el-makreb] ve اَلْمَقْرَبَةُ [el-makrebet] (mîm’lerin ve râ’ların fethiyle) Şol muhtasar tarîka denir ki menzil-i maksûda şâh-râhtan mukaddem îsâl eder ola, uğrun yol ta’bîr olunur; yukâlu: أَخَذُوا الْمَقْرَبَ وَالْمَقْرَبَةَ مِنَ الطَّرِيقِ أَيِ الْمُخْتَصَرَ مِنْهُ

sıf. ar. s. Mukarrebe. [kurb’dan imf. tef‘îl] yaklaşmış, yakın: melek-i mukarreb = Cenâb-ı Hakk’a takarrubla mümtâz ve müşerref olan melek. ≡ iz. ar. cm: mukarrebîn. Bir hükümdârın hizmet-i hâssasında olup her vakit huzuruna çıkabilen zât, karîn, kurenâ: mukarrebîn-i hazret-i pâdişahîden.

Yakın. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; yakın dost, dost, yanaşık, yaklaşık, birinin maiyetindeki kişi.

(a. s. kurb’dan c. : mukarrebân, mukarrebîn) : takrîbedilmiş yaklaşmış, yakın. Melek-i mukarreb : Allah’a yakın, yaklaşmış olan melek.

Kestirme yol. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; gece yolculuğu.

اَلْمُقْرِبُ [el-mukrib] (مُحْسِنٌ [muhsin] vezninde) Doğurması karîb olan hâmile denir. Zikr olunan إِقْرَابٌ [ikrâb]dan me’hûzdur, vasf-ı mahsûstur; yukâlu: أَقْرَبَتِ الْحَامِلُ فَهِيَ مُقْرِبٌ Cem’i مَقَارِيبُ [mekârîb] gelir.