ب asılı, muallak, muallakta. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; على takılı, sürüncemede, (ب, على) bağımlı, bağlı, tam kararlaştırılmamış, asma, sonucu meçhul, askıda, görülen, bariz.

Yorumcu, asılı. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; açıklayan, sarkan.

sıf. ar. s. Muallaka. [alaka’dan imf. tef‘îl] 1. Asılmış, ta‘lîk olunmuş, asılı: duvara muallak bir levha. 2. Bir yere istinâd etmeksizin havada veya boşta duran: ecrâm-ı semâiyye (gök cisimleri) muallak duruyor. 3. Henüz kararı verilmeyip veya hall olunmayıp öyle duran iş, mesele: mesâ’il-i muallaka. ≡ i. tr. Boşluk, halâ, fezâ: muallakta durmak mümkün müdür?

s. (pl. معالق) 1. A place of hanging. 2. A place of adhesion.

s. (pl. معالق) A small bowl carried at the saddle-bow.

a. (fem. معلقە, pl. f. معلقات) 1. Hung, hanging; suspended; dangling. 2. Left in suspense; especially, معلقە (a woman) whose husband is absent and unheard of. 3. s. A loop or Ianyard by which a thing may be suspended. 4. s. P. A somersault.

اَلْمِعْلَقُ [el-mi’lak] (mîm’in kesri ve lâm’ın fethiyle) Vâhidi. Ve bu takrîrden fehm olunur ki sâhib-i surâh’ın مَعَالِقُ [me’âlik] “sûsmârân-ı hurde” ve مِعْلَقٌ [mi’lak] “yekî” dediği sehvdir, nitekim Cevherî’nin istişhâd ettiği beyt mü’eyyid olur: “وَإِنَّا لَنُمْضِي بِالْأَكُفِّ رِمَاحَنَا || إِذَا أُرْعِشَتْ أَيْدِيكُمُ بِالْمَعَالِقِ” Zîrâ bu beytte مَعَالِقُ piyâlelere haml olunmak akrebdir, kelerlere haml olunmaktan nitekim zevk-i selîmi olan hafî değildir, husûsâ Cevherî bâb-ı bâ’da عِلَابٌ ['ilâb] piyâleler ma’nâsına gelmesini tasrîh etmiştir, sûsmârlar ma’nâsına gelmesini tasrîh etmemiştir.

(مُ عَ لَّ) [ ع. ]
۱- (اِمف.) آویخته شده.
۲- (ص.) آویزان.
۳- (ص.) برکنار شده از خدمت.
۴- (اِ.) جستن به هوا و دور زدن به طوری که مجدداً با پاها به زمین آیند.