(a. s. îrfân’dan) : 1) herkesçe bilinen, tanınmış, belli. 2) meşhur. Ünlü. Kavl-i ma’röf : meşhur, ünlü söz. 3) şeriatın emrettiği, uygun gördüğü. Emri bi-l-ma’rûf nehyi an-il-münker : şerîatın emirlerini ve yasaklarını, halka bildirme.

Bilinen, meşhur, iyilik, doğruluk, tarafsızlık, hakkaniyet, dostluk, belli, tanınmış, yakınlık, fayda, ünlü, ihsan. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; denilen, adlı, diğer adıyla, genel kabul görmüş, başka bir deyişle, iyi, faydalı, yararlı, lütuf, tanınan, yardım, dostluk göstergesi, dostluk alameti, herkesçe bilinen, nezaket, aktif, şefkat, malum, etken yapı dilb., tanışık, tanıdık, belirli, aktif/malum/etken yapı.

sıf. ar. s. Ma‘rûfe. [irfân’dan imf.] 1. Bilinen malûm: kürre-i arzın eskiden maruf cihetleri. 2. Şöhretli, meşhur, müteâref, herkesin bildiği: kendisi maruf adamdır. 3. Şerîatın emrettiği, şer‘an makbul ve müstahsen olan: عن المنكر نهى امر بالمعروف emr-i bi’l-maruf nehy-i ani’l-münker = evâmir ve nevâhî-i şer‘iyyenin halka teblîği.

sıf. fa. Bilinmeyen, bilinmez, meçhûl.

اَلْمَعْرُوفُ [el-ma’rûf] Münker mukâbilidir; yukâlu: أَمْرٌ مَعْرُوفٌ أَيْ ضِدُّ الْمُنْكَرِ Şârihin beyânına göre مَعْرُوفٌ [ma’rûf] şol fi’l ve 'amele ıtlâk olunur ki ‘akl ile idrâk olunup ve şer’ onu tahsîn eyleye. Ve مُنْكَرٌ [munker] 'akl ve şer’in kabûl etmeyip inkâr eylediği 'amelden 'ibârettir. Ve مَعْرُوفٌ [Ma’rûf] Seleme el-gâdirî nâm kimsenin feresi ismidir. Ve Ma’rûf b. Muskân, Ka’be-i mükerreme’yi binâ eden mi’mâr ismidir ki kureyş zamânında tecdîd-i binâ olunduğu vakttedir. Ma’rûf b. Suveyd ve Ma’rûf b. harrebûn muhaddislerdir. Ve Ma’rûf b. Feyruzân el-Kerhî ki kibâr-ı ümmettendir, Şeyh Ma’rûf-ı Kerhî ile müte’âreftir, tiryâk-ı mücerreb olan merkad-i şerîfi Bagdâd’dadır. Ve مَعْرُوفٌ [ma’rûf] İhsân ve in’âm ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: هُوَ أَهْلُ الْمَعْرُوفِ أَيِ الْإِحْسَانِ

a. & s. (fem. معروفە) 1. Known, well known. 2. (A tradition) well known to have been reported, but by a reporter of weak authority. 3. (gram.) (A verb) of the active voice. 4. (gram) (A letter و or ی) used as a vowel in Turkish or Persian with the value of û or î. 5. Kind, considerate. 6. Right, reasonable. 7. s. Any proper or pious act. 8. s. Any kindness. 9. s. Munificence. 10. s. A gift or alms.

اَلْمَعْرُوفُ [el-ma’rûf] (mîm’in fethi ve râ’nın zammı ve meddiyle) Şol kimsedir ki elinde o makûle cirâhati ola; yukâlu: عَرَفَ الرَّجُلُ فَهُوَ مَعْرُوفٌ إِذَا خَرَجَتْ بِهِ تِلْكَ الْقُرْحَةُ Ve مَعْرُوفٌ [ma’rûf] Makbûl olan nesneye de derler, مُنْكَرٌ [munker]in mukâbilidir. Ve مَعْرُوفٌ [ma’rûf] İhsâna dahi derler.