(a. i. ayş’den.) : 1) yaşayış, dirlik. 2) geçinecek şey. 3) (c. : maâşât) me’-murlara, emeklilere, dul ve yetimlere verilen aylık. Akl-ı maa : geçim, kazanç düşüncesi, maîşet derdi. Ocd-maâş : hareketi, yaşayışı fena olan. Teng-maâş : geçimi dar, sıkıntılı.

(a. i. maîşet’in c.) : geçinmeler, geçinişler, geçinmek için lüzumlu şeyler.

iz. ar. cm: ma‘âşât. [ıyş’dan masdar-ı mîmî.] 1. Yaşayış, dirilik, hayât-ı zindegânî. n. 2. Geçinecek şey, medâr-ı hayât, medâr-ı taayyüş. 3. tr. Aylık, memuriyyet ve hizmete mukâbil mâh-be-mâh alınan ücret: maaş bağlamak, aylık tahsis etmek; maaşını kesmek; maaş vermek, maâşât-ı mütedâhîle.

اَلْعَيْشُ [el-'ayş] ('ayn’ın fethi ve yâ’nın sükûnuyla) Dirliğe denir, hayât ve zindegânî ma’nâsına. Şârihin beyânına göre hayvâna mahsûs hayâta denir ki hayâttan ahass olur; yukâlu: لَهُ عَيْشٌ أَيْ حَيَاةٌ Ve ta’âma ıtlâk olunur, medâr-ı hayât olduğu için. Ve kendisiyle geçinilip ta’ayyüş olunacak nesneye denir ki ma’îşet ile mürâdif olur; yukâlu: إِنَّهُ لَفِي عَيْشٍ رَغَدٍ وَهُوَ مَا يُعَاشُ بِهِ Ve ekmeğe ıtlâk olunur; tekûlu: أَكَلْتُ عَيْشًا أَيْ خُبْزًا Ve عَيْشٌ ['ayş] ve مَعَاشٌ [ma’âş] ve مَعِيشٌ [ma’îş] ve مَعِيشَةٌ [ma’îşet] (mîm’lerin fethiyle) ve عِيشَةٌ ['îşet] ('ayn’ın kesriyle) ve عَيْشُوشَةٌ ['ayşûşet] (شَيْخُوخَةٌ [şeyhûhat] vezninde) Masdarlardır, dirilmek ve geçinmek ma’nâsına yukâlu: عَاشَ يَعِيشُ عَيْشًا وَمَعَاشًا وَمَعِيشًا وَمَعِيشَةً وَعِيشَةً وَعَيْشُوشَةً إِذَا صَارَ ذَا حَيَاةٍ

اَلْمَعَاشُ [el-me’âş] (mîm’in fethiyle) Dirilmek.