(a. i.) : cemaati usandıracak derecede okumayı uzatan imam.

(a. zf.) : bir diiziye.

(a. s. tard’dan) : ittırattı, bir düziye giden, sıralı, düzgün.

sıf. ar. s. Muttaride: [tard’dan if. ifti‘âl] ıttırâd üzere giden, sıralı, muntazam, bir düziye olan: emsile-i muttaride = ef‘âl-i Arabiyyenin beher sîgasının gâib, muhâtab, mütekellim ve müfred, tesniye, cem‘ ve müzekker, müennes itibâriyle suverini hâvî cetvel. mukâbili: emsile-i muhtelife.

اَلطِّرَادُ [et-tirâd] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) ve اَلْمِطْرَدُ [el-mitrad] (مِنْبَرٌ [minber] vezninde) Kısa mızrağa denir ki حَرْبَةٌ [harbet] ta’bîr olunur, onunla büyük şikârlara mübâderet ederler. Ve طِرَادٌ [tirâd] ve مُطَارَدَةٌ [mutâredet] Mufâ’aleden masdarlardır, harb ve savaş dil-âverleri birbirine hamle eylemek ma’nâsınadır. Her ne kadar tard yok ise de lüzûm-ı 'âdîsi mülâhazasına mebnîdir; yukâlu: طَارَدَ الْأَقْرَانُ مُطَارَدَةً وَطِرَادًا إِذَا حَمَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ ve yukâlu: هُمْ فُرْسَانُ الطِّرَادِ

اَلطَّرَّادُ [et-tarrâd] (شَدَّادٌ [şeddâd] vezninde) ve اَلْمُطَرَّدُ [el-mutarrad] (مُعَظَّمٌ [mu’azzam] vezninde) Bunlar da uzun güne ıtlâk olunur; yukâlu: يَوْمٌ طَرَّادٌ وَمُطَرَّدٌ أَيْ طَوِيلٌ Ve طَرَّادٌ [tarrâd] Bir gûne küçük gemiye denir ki be-gâyet sür’atle gider, kırlangıç gibi. Ve vâsi’ mekâna ıtlâk olunur; yukâlu: مَكَانٌ طَرَّادٌ أَيْ وَاسِعٌ Ve düz geniş dama ıtlâk olunur; yukâlu: سَطْحٌ طَرَّادٌ أَيْ مُسْتَوٍ وَاسِعٌ Ve şol imâma ıtlâk olunur namazlarda kırâ’ati tatvîl eylemekle cemâ’ati usandırıp tard eder ola; yukâlu: إِمَامٌ طَرَّادٌ إِذَا كَانَ يُطَوِّلُ عَلَى النَّاسِ الْقِرَاءَةَ حَتَّى يَطْرُدَهُمْ Ve طَرَّادٌ [tarrâd] Muhaddisînden bir cemâ’atin ismleridir.

s. (pl. مطردە) A spear; a dart.

a. (fem. مطردە) 1. Driven away. 2. Expelled; banished. 3. Prolonged (sound). 4. (mutarrid) Who drives away, banishes, or prolongs a sound.

اَلْمِطْرَدُ [el-mitred] (mîm’in kesri ve tâ’nın sükûnuyla) Şol kısa gönderdir ki onunla vuhûş dürtülür.