a. (fem. مصدقە) 1. Confirmed as true, ratified. 2. Assessed for the poor-rate. 3. (müsaddık) That confirms or ratifies; who accepts as ture. 4. Who collects the poor-rate.

اَلْمُصَدِّقُ [el-musaddik] (mîm’in zammı ve dâl’ın kesri ve teşdîdiyle) Şol kimsedir ki seni haberinde tasdîk edip gerçeksin diye. Ve مُصَدِّقٌ [musaddik] Koyun zekâtın cem’ edene dahi derler.

sıf. ar. s. Musaddıka. [sıdk’dan if. tef‘îl] bir sözün yâhut bir keyfiyyetin veya yazılmış bir şeyin doğru ve sahîh olduğunu ispat ve te’kîd eden: sizin sözünüzü musaddık bir fıkra söyleyeyim; hüviyetini musaddık bir ilm ü haber getirdi.

s. 1. Truth, reality. 2. A truth. 3. Hardness, temper (of steel, etc.). 4. The keen edge of a sword.

اَلْمِصْدَاقُ [el-misdâk] (مِصْبَاحٌ [misbâh] vezninde) Bir nesneyi tasdîk eden şey’e denir; delîl ve burhân gibi; yukâlu: عِنْدَهُ مِصْدَاقُ ذَلِكَ أَيْ مَا يُصَدِّقُهُ

sıf. ar. s. Musaddaka. [sıdk’dan imf. tef‘îl] gerçeklendirilmiş, tasdik ve te’kîd olunmuş, sahîh ve şâyân-ı itibâr olduğu bir dâire-i resmiyye tarafından tahrîren beyân olunan: mukâvelât muharriri tarafında musaddak bir mukâvele.

Tasdikli, inanılabilir. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; علىه onaylı, onaylanmış, tasdik edilmiş, tasdiklenmiş, belgeli, ispatlanmış, doğrulanmış, doğruluğu kanıtlanmış, taahhütlü, garanti edilmiş, muteber.

(a. s. sıdk’dan) : tasdik eden, gerçekliğini, geçerliğini resmî olarak yazı ile bildiren.

Tasdik eden, doğrulayan, onaylayan.

اَلْمُصَدِّقُ [el-musaddik] (مُحَدِّثٌ [muhaddis] vezninde) Zekât ahz eden 'âmile ıtlâk olunur; yukâlu: أَخَذَ الْمُصَدِّقُ الْفَرِيضَةَ وَهُوَ آخِذُ الصَّدَقَاتِ