اَلْمِرِّيخُ [el-mirrîh] (سِكِّينٌ [sikkîn] vezninde) Mürdâsenc ismidir ki mürde-seng ta’bîr olunan dârûdur. Ve مِرِّيخٌ [mirrîh] Ahmak ve bî-magz kimseye denir. Ve bir nev’ uzun oka denir ki dört yelekli olur, Türkîde menzil oku dedikleridir ki Fârisîde tîr-i pertâbî derler. Ve مِرِّيخٌ [Mirrîh] Seb’a-i seyyâreden bir kevkeb ismidir ki felek-i hâmiste olur, Fârisîde Behrâm denir; sehm-i mezkûr ile tesmiye olunmuştur, fevkinde olan iki kevkebe nisbetle serî’ü’s-seyr olduğu için ve 'inde’l-ba’z levninde humret ve sufret olmakla mirrîhe ya’nî murdâsence teşbîh olunmuştur. Ve مِرِّيخٌ [mirrîh] Sert olmayıp mülâyim olan ağaca denir.