اَلْمُرْقُ [el-murk] (mîm’in zammıyla) Tüyleri kavlamış kurtlara denir; أَمْرَقُ [emrak] müfredidir; yukâlu: ذِئْبٌ أَمْرَقُ وَذِئَابٌ مُرْقٌ أَيْ أَمْعَطُ

s. (n. u. مرقە) Broth of meat; soup.

Şarkı söylemek. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; kırmızıya boyamak.

اَلْمُرِقُّ [el-murikk] (ism-i fâ’il bünyesiyle) Tırnağı yufka ata denir; yukâlu: فَرَسٌ مُرِقٌّ أَيْ رَقِيقُ الْحَافِرِ

اَلْمَرْقُ [el-merk] (فَرْقٌ [fark] vezninde) 'Acele ile dürtmek ve sançmak ma’nâsınadır; yukâlu: مَرَقَهُ بِالرُّمْحِ مَرْقًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا طَعَنَهُ بِهِ بِالْعَجَلَةِ Ve tencerede çorbayı yâ et suyunu çok eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: مَرَقَ الرَّجُلُ إِذَا أَكْثَرَ مَرَقَ الْقِدْرِ Ve sepiye vurulmuş derinin tüyünü yolmak ma’nâsınadır; yukâlu: مَرَقَ الْجِلْدَ إِذَا نَتَفَ صُوفَهُ مَعْطُونًا Ve مَرْقٌ [merk] Cevârî ve esâfil makûlesinin ya’nî mûsikîden bî-haber eşhâs-ı rezelenin beste ve şarkı gibi tarab ve tegannî eylemesine denir; hâlen bu diyârlarda ayıcı ve maymuncu çingenelerin ve mahalle bekçilerinin ve Bulgurlu 'arabacılarının türküleri ve ma’nîleri gibi. Şârihin beyânına göre bunda ismdir, fi’li تَمْرِيقٌ [temrîk]tir, tekûlu: سَمِعْتُ الْمَرْقَ وَهُوَ غِنَاءُ الْإِمَاءِ وَالسَّفِلَةِ Ve dibâgat için sepiye vurulmakla müte’affin olmuş deriye denir; yukâlu: “أَنْتَنُ مِنَ الْمَرَقِ” أَيِ الْإِهَابِ الْمُنْتِنِ ve tekûlu’l-'Arab: فُلَانٌ أَصَابَهُ ذَلِكَ فِي مَرْقِكَ أَيْ مِنْ جَرَّاكَ وَفِي جُرْمِكَ يَعْنِي مِنْ أَجْلِكَ Ve burada فِي [fî] مِنْ [min] ma’nâsına olmakla “Filân kimseye filân iş senden ötürü ve senin cürmünden nâşî isâbet eyledi” demek olur, إِهَابٌ مُنْتِنٌ ma’nâsından yâhûd şârihin beyânına göre مَرْقٌ [merk] hurmâ ağacına mahsûs bir âfete dahi denmekle ondan me’hûzdur.

من arasından geçmek, من içinden geçmek, من الدِّين dinden) çıkmak, (özl. ok) من saplanmak, fırlamak, konudan sapmak.

(a. i.) : 1) sağrı [atta] . 2) astr. Dübb-i ekber adlı yıldız kümesinin dörtgeninde bulunan parlak yıldız, fr. ing. merak. Lât. Beta Ursus Majoris. [yedili kümenin ikinci derecedeki parlak yıldızıdır]

(a. i.) : çorba; etsuyu.

Et suyu, sos, salça. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; terbiye, çorba, karnın alt kısmı (göbekle kasık bölgesi arası), yemek suyu, büyüdükten sonra ekinleri vurup döken hastalık.

اَلْمِرْقُ [el-mirk] (mîm’in kesriyle) Sepiye vurulmuş derinin kokmuş tüyüne denir; yukâlu: أَنْتَنُ مِنَ الْمِرْقِ أَيِ الصُّوفِ الْمُنْتِنِ