Kıl yolmak, tüy yolmak, yolmak, kılı koparmak.

Kıl yolmak, tüy yolmak.

Kadınların sarınmış olduğu keten, yün veya ipekten önlük.

اَلْمَرَطُ [el-merat] (fethateynle) Bir kimse أَمْرَطُ [emrat] olmak ma’nâsınadır; yukâlu: مَرِطَ الرَّجُلُ مَرَطًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا كَانَ أَمْرَطَ

اَلْمِرْطُ [el-mirt] (mîm’in kesriyle) Bir gûne fûtaya denir ki 'abâ gibi yünden ve خَزٌّ [hazz] ta’bîr olunan tiftikten dahi nesc olunur, hatunlar bürünürler. Cem’i مُرُوطٌ [murût] gelir; tekûlu: رَأَيْتُهَا وَعَلَيْهَا مِرْطٌ وَهُوَ كِسَاءٌ مِنْ صُوفٍ أَوْ خَزٍّ

اَلْمَرْطُ [el-mert] (mîm’in fethi ve râ’nın sükûnuyla) Kıl yolmak; yukâlu: مَرَطَ الشَّعْرَ يَمْرُطُهُ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا نَتَفَهُ

اَلْمِرْطُ [el-mirt] (mîm’in kesri ve râ’nın sükûnuyla) Şol nesnedir ki yünden yâhûd خَزٌّ [hazz]dan işleyip ona izâr edinirler.

اَلْمُرُطُ [el-murut] (zammeteynle) Kezâlik yeleksiz olan oktur ve gâh olur ki râ teskîn olunur. Bu takdîrce أَمْرَطُ [emrat]ın cem’i olur. Ve bununla vâhid sıfatlanmak câ’iz olduğunun sebebbi mâ-ba’dinde cem’ gelmesidir ki سَهْمٌ مُرُطُ الْقَذَاذِ derler. Bu zikr olunan Cevherî’nin muhtârıdır velâkin مُرْطٌ [murt] sükûn-ı râ’ ile müfreddir, قُفْلٌ [kufl]le قُفُلٌ [kuful] gibidir denilse eshel belki evlâ olaydı, zîrâ mâ-ba’dinde cem’ geldiğinin fâ’idesi ne olur ki hakîkatte أَمْرَطُ [emrat]iyyet sehmin sıfatıdır, yeleğin sıfatı değildir.