s. (pl. امراض) 1. Any bodily disease, sickness; especially (T) hectic fever. 2. A spiritual unsoundness, unbelief, hypocrisy. 3. T. Anything that frets one.

اَلْمَرَضُ [el-marad] (fethateynle) Hastalık, سُقْمٌ [sukm] ma’nâsına; yukâlu: مَرِضَ فُلَانٌ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ

Hastalanmak, hasta olmak, rahatsızlanmak. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; rahatsız olmak.

اَلْمَرَضُ [el-marad] (fethateynle) Tabî’at sağ ve sâfî ve mu’tedil iken muzlim ve muztarib olmağa denir ki bedeni i’tidâl-i mahsûsundan ihrâc edip ef’âline halel îrâs eder, hastalık ta’bîr olunur; yukâlu: أَخَذَهُ الْمَرَضُ وَهُوَ إِظْلاَمُ الطَّبِيعَةِ وَاضْطِرَابُهَا بَعْدَ صَفَائِهَا وَاعْتِدَالِهَا Ve مَرَضٌ [marad] ve مَرْضٌ [mard] (فَرْضٌ [fard] vezninde) Masdar olurlar, hasta olmak ma’nâsına; yukâlu: مَرِضَ الرَّجُلُ مَرَضًا وَمَرْضًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا أَظْلَمَتْ طَبِيعَتُهُ وَاضْطَرَبَتْ بَعْدَ صَفَائِهَا وَاعْتِدَالِهَا 'İnde’l-ba’z مَرَضٌ [marad] fethateynle cismânîye ve فَرْضٌ [fard] vezninde nefsânîye mahsûstur ki kalbe 'ârız olan 'illetten ‘ibârettir yâhûd ikisi de cismânîde ve nefsânîde isti’mâl olunur ki şekk ve nifâk ve fütûr ve zulmet ve noksân ya’nî cehl ve sû’-i 'akîde ve hıkd ve hased ve hubb-ı me’âsî makûlesi 'illet ve inhirâftan 'ibârettir; ve minhu kavluhu ta’âlâ: ﴿فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ﴾ أَيْ شَكٌّ وَنِفَاقٌ

iz. ar. cm: emrâz. 1. Hastalık, dâ’, illet: emrâz-ı dâhiliyye; emrâz-ı hâriciyye; emrâz-ı cildiyye; emrâz-ı efrenciyye; maraz-ı müstevlî. 2. tr. Dert, bela, tahammülü müşkil hâl: bu iş bana maraz oldu.

Hastalık, rahatsızlık. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; illet, kötülük, bozukluk, fesat, hastabakıcılık, maraz.

Yeterli, memnuniyet verici. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; hoşnutluk veren, tatmin edici, tatminkar, memnun edici, doyurucu, kafi, inandırıcı, memnunluk verici, makbul, ikna edici, iyilikbilir.

(a. i. c. : emraz) : hastalık.

Hasta etmek, hastaya bakmak. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; bakmak, bakıcılık yapmak, mide bulandırmak, ilgilenmek, kusturmak, tedavi etmek, midesini bulandırmak, iyileştirmek, iğrendirmek, özen göstermek, hemşirelik yapmak.

اَلْمَرَضُ [el-marad] (fethateynle) Tabî’at sağ ve sâfî ve mu’tedil iken muzlim ve muztarib olmağa denir ki bedeni i’tidâl-i mahsûsundan ihrâc edip ef’âline halel îrâs eder, hastalık ta’bîr olunur; yukâlu: أَخَذَهُ الْمَرَضُ وَهُوَ إِظْلاَمُ الطَّبِيعَةِ وَاضْطِرَابُهَا بَعْدَ صَفَائِهَا وَاعْتِدَالِهَا Ve مَرَضٌ [marad] ve مَرْضٌ [mard] (فَرْضٌ [fard] vezninde) Masdar olurlar, hasta olmak ma’nâsına; yukâlu: مَرِضَ الرَّجُلُ مَرَضًا وَمَرْضًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا أَظْلَمَتْ طَبِيعَتُهُ وَاضْطَرَبَتْ بَعْدَ صَفَائِهَا وَاعْتِدَالِهَا 'İnde’l-ba’z مَرَضٌ [marad] fethateynle cismânîye ve فَرْضٌ [fard] vezninde nefsânîye mahsûstur ki kalbe 'ârız olan 'illetten ‘ibârettir yâhûd ikisi de cismânîde ve nefsânîde isti’mâl olunur ki şekk ve nifâk ve fütûr ve zulmet ve noksân ya’nî cehl ve sû’-i 'akîde ve hıkd ve hased ve hubb-ı me’âsî makûlesi 'illet ve inhirâftan 'ibârettir; ve minhu kavluhu ta’âlâ: ﴿فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ﴾ أَيْ شَكٌّ وَنِفَاقٌ