s. (pl. امراض) 1. Any bodily disease, sickness; especially (T) hectic fever. 2. A spiritual unsoundness, unbelief, hypocrisy. 3. T. Anything that frets one.

اَلْمَرَضُ [el-marad] (fethateynle) Hastalık, سُقْمٌ [sukm] ma’nâsına; yukâlu: مَرِضَ فُلَانٌ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ

iz. ar. cm: emrâz. 1. Hastalık, dâ’, illet: emrâz-ı dâhiliyye; emrâz-ı hâriciyye; emrâz-ı cildiyye; emrâz-ı efrenciyye; maraz-ı müstevlî. 2. tr. Dert, bela, tahammülü müşkil hâl: bu iş bana maraz oldu.

اَلْمَرِضُ [el-marid] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve اَلْمَرِيضُ [el-marîd] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve اَلْمَارِضُ [el-mârid] Hastaya denir. مَرِضٌ [marid] ile مَارِضٌ [mârid]in cem’i مِرَاضٌ [mirâd]dır mîm’in kesriyle ve مَرِيضٌ [marîd]in cem’i مَرْضَى [merdâ] ve مَرَاضَى [merâdâ]dır, جَرْحَى [cerhâ] ve جَرَاحَى [cerâhâ] gibi. Şârih der ki mü’ellif bunun bâbında teşvîş eylemiştir, zîrâ Misbâh’ın beyânına göre مَرِضَ مَرَضًا bâb-ı râbi’den ve مَرَضَ مَرَضًا kıllet üzere bâb-ı evvelden vârid olmuştur.

اَلْمَرَضُ [el-marad] (fethateynle) Tabî’at sağ ve sâfî ve mu’tedil iken muzlim ve muztarib olmağa denir ki bedeni i’tidâl-i mahsûsundan ihrâc edip ef’âline halel îrâs eder, hastalık ta’bîr olunur; yukâlu: أَخَذَهُ الْمَرَضُ وَهُوَ إِظْلاَمُ الطَّبِيعَةِ وَاضْطِرَابُهَا بَعْدَ صَفَائِهَا وَاعْتِدَالِهَا Ve مَرَضٌ [marad] ve مَرْضٌ [mard] (فَرْضٌ [fard] vezninde) Masdar olurlar, hasta olmak ma’nâsına; yukâlu: مَرِضَ الرَّجُلُ مَرَضًا وَمَرْضًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا أَظْلَمَتْ طَبِيعَتُهُ وَاضْطَرَبَتْ بَعْدَ صَفَائِهَا وَاعْتِدَالِهَا 'İnde’l-ba’z مَرَضٌ [marad] fethateynle cismânîye ve فَرْضٌ [fard] vezninde nefsânîye mahsûstur ki kalbe 'ârız olan 'illetten ‘ibârettir yâhûd ikisi de cismânîde ve nefsânîde isti’mâl olunur ki şekk ve nifâk ve fütûr ve zulmet ve noksân ya’nî cehl ve sû’-i 'akîde ve hıkd ve hased ve hubb-ı me’âsî makûlesi 'illet ve inhirâftan 'ibârettir; ve minhu kavluhu ta’âlâ: ﴿فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ﴾ أَيْ شَكٌّ وَنِفَاقٌ

Hastalanmak, hasta olmak, rahatsızlanmak. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; rahatsız olmak.

Hasta etmek, hastaya bakmak. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; bakmak, bakıcılık yapmak, mide bulandırmak, ilgilenmek, kusturmak, tedavi etmek, midesini bulandırmak, iyileştirmek, iğrendirmek, özen göstermek, hemşirelik yapmak.

(a. i. c. : emraz) : hastalık.

Hastalık, rahatsızlık. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; illet, kötülük, bozukluk, fesat, hastabakıcılık, maraz.

اَلْمَرَضُ [el-marad] (fethateynle) Tabî’at sağ ve sâfî ve mu’tedil iken muzlim ve muztarib olmağa denir ki bedeni i’tidâl-i mahsûsundan ihrâc edip ef’âline halel îrâs eder, hastalık ta’bîr olunur; yukâlu: أَخَذَهُ الْمَرَضُ وَهُوَ إِظْلاَمُ الطَّبِيعَةِ وَاضْطِرَابُهَا بَعْدَ صَفَائِهَا وَاعْتِدَالِهَا Ve مَرَضٌ [marad] ve مَرْضٌ [mard] (فَرْضٌ [fard] vezninde) Masdar olurlar, hasta olmak ma’nâsına; yukâlu: مَرِضَ الرَّجُلُ مَرَضًا وَمَرْضًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا أَظْلَمَتْ طَبِيعَتُهُ وَاضْطَرَبَتْ بَعْدَ صَفَائِهَا وَاعْتِدَالِهَا 'İnde’l-ba’z مَرَضٌ [marad] fethateynle cismânîye ve فَرْضٌ [fard] vezninde nefsânîye mahsûstur ki kalbe 'ârız olan 'illetten ‘ibârettir yâhûd ikisi de cismânîde ve nefsânîde isti’mâl olunur ki şekk ve nifâk ve fütûr ve zulmet ve noksân ya’nî cehl ve sû’-i 'akîde ve hıkd ve hased ve hubb-ı me’âsî makûlesi 'illet ve inhirâftan 'ibârettir; ve minhu kavluhu ta’âlâ: ﴿فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ﴾ أَيْ شَكٌّ وَنِفَاقٌ