اَلْمَرْجُ [el-merc] (mîm’in fethi ve râ’nın sükûnuyla) Şol yere derler ki onda davar olar. Ve مَرْجُ الْخُطَبَاءِ [Mercu’l-hutabâ’] horasân’da bir yerin adıdır. Ve مَرْجُ رَاهِطٍ [Mercu Râhit] Şâm-ı şerîfte bir yerin adıdır. Ve bundan me’hûzdur يَوْمُ الْمَرْجِ [yevmu’l-merc] dedikleri ki Mervân b. hakem’in dahhâk b. kays el-Fihrî üzerine vardığı gündür. Ve مَرْجُ الْقَلَعَةِ [Mercu’l-kala’at] (lâm’ın fethiyle) Berriyyede bir menzilin adıdır. Ve مَرْجٌ [merc] Davarı mer’aya salıvermeğe dahi derler; tekûlu: مَرَجْتُ الدَّابَّةَ أَمْرُجُهَا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا أَرْسَلْتَهَا تَرْعَى Ve bundandır Bârî ta’âlânın ﴿مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ﴾ (الرحمن 19) buyurduğu ya’nî “Bahreyni salıverdi bir vechle ki birbirine karışıp mültebis olmazlar.” Ve مَرْجٌ [merc] Gâh olur ki مَرْجٌ [merc]den tahfîf olunup “هَرْجٌ وَمَرْجٌ” derler, fitne ve fesâd ma’nâsına, nitekim gelse gerektir.