اَلْمَدْرُ [el-medr] (mîm’in fethi ve dâl’ın sükûnuyla) Havuzu yapıp ıslâh etmek; tekûlu: مَدَرْتُ الْحَوْضَ أَمْدُرُهُ إِذَا أَصْلَحْتَهُ بِالْمَدَرِ

اَلْمُدِرُّ [el-mudirr] (mîm’in zammı ve dâl’ın kesriyle) Süt verici nâka, hâ’sız vârid olmuştur, حَائِضٌ [hâ’id] ve طَالِقٌ [tâlik] gibi. Ve اَلْإِسْتِدْرَارُ [el-istidrâr] Kezâlik sağmak; yukâlu: اَلرِّيحُ تَسْتَدِرُّ السَّحَابَ أَيْ تَسْتَحْلِبُهُ Ve إِسْتِدْرَارٌ [istidrâr] Keçi teke taleb etmeğe dahi derler; yukâlu: إِسْتَدَرَّتِ الْمِعْزَى أَيْ أَرَادَتِ الْفَحْلَ ve yukâlu: إِسْتَذْرَتْ مِنَ الْمُعْتَلِّ بِالذَّالِ الْمُعْجَمَةِ zîrâ إِسْتِذْرَاءٌ [istizrâ’] dahi taleb-i fahle derler.

اَلْمُضِرُّ [el-mudirr] (ism-i fâ’il bünyesiyle) Bir nesneye pek yakın gelip çatmış nesneye denir; yukâlu: صَارَ مُضِرًّا إِلَيْهِ أَيْ دَانِيًا Ve zevcesi üzere ortak alan adama denir; yukâlu: رَجُلٌ مُضِرٌّ وَامْرَأَةٌ مُضِرٌّ وَمُضِرَّةٌ

مَدَرٌ [Meder] (fethateynle) Kezâlik Yemen’de bir karyenin adıdır; ve minhu: فُلَانٌ اَلْمَدَرِيُّ

s. (n. u. مدرە) 1. Clods. 2. Sun-dried bricks. 3. Name of a town or village in Yemen.

اَلْمَدَرُ [el-meder] (mîm’in ve dâl’ın fethiyle) Kuru balçık kıt’alarına denir ki kesek ta’bîr olunur, Fârisîde külûh denir. 'Alâ-kavlin şol özlü yapışkan balçığa denir ki onda kum şâ’ibesi olmaya. Müfredi مَدَرَةٌ [mederet]tir hâ’yla. Ve مَدَرٌ [meder] Şehrlere ve karyelere ıtlâk olunur, ekser-i ebniyeleri مَدَرٌ [meder] ile olduğuna mebnî; niteki hoş-nişînlerin hânelerine وَبَرٌ [veber] ıtlâk olunur, deve tüyünden olduğuna binâ’en; yukâlu: مَا رَأَيْتُ فِي الْوَبَرِ وَالْمَدَرِ مِثْلَهُ أَيْ فِي الْبَدْوِ وَالْحَضَرِ Ve مَدَرٌ [meder] Masdar olur, bir adamın karnı iri ve büyük olmak ma’nâsına; yukâlu: مَدِرَ الرَّجُلُ مَدَرًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا ضَخُمَ بَطْنُهُ Ve مَدَرٌ [Meder] Yemen’de bir karye adıdır.

(a. s.) : idrar veren, idrar verici.

(a. i.) : 1) kuru çamur, kuru balçık; kerpiç. 2) köy; mahalle.

sıf. ar. s. Müdirre. [derr’den if. if‘âl.— müsta‘mel olan müdrir” galattır.] tıb. Süt ve kan ve sidik vesâir seyyâlatı bol akıtan (ilaç vesâire).

(for مدرر), a. (fem. مدرە) 1. (A milch beast) that yields milk well. 2. (Clouds) that yield plenty of rain. 3. (A drug) that excites a flow of humors.