اَللَّكُّ [el-lekk] (شَكٌّ [şekk] vezninde) Yumrukla bir adamın kafasına vurmak, 'alâ-kavlin bir kimseye vurup öte kakmak ma’nâsınadır; yukâlu: لَكَّهُ لَكًّا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا ضَرَبَهُ بِجُمْعِهِ فِي قَفَاهُ أَوْ ضَرَبَهُ فَدَفَعَهُ Ve eti kemikten ayırmak ma’nâsınadır; yukâlu: لَكَّ اللَّحْمَ إِذَا فَصَلَهُ عَنْ عِظَامِهِ Ve karıştırmak ma’nâsınadır; yukâlu: لَكَّهُ إِذَا خَلَطَهُ Ve لَكٌّ [lekk] Ete denir, لَحْمٌ [lahm] ma’nâsına. Ve bir nebât adıdır ki onunla nesne boyanır. Şârihin ta’rîfine göre Fârisîde lâk dedikleri nebâttır ki lök ta’bîr olunan kırmızı boya onun zamkıdır, ondan mühr mumu düzülür ve onunla yalnız ipek ve yün boyanır ve ثُفْلٌ [sufl]ünü kuyumcular isti’mâl ederler.