اَللَّغَمُ [el-legam] (fethateynle) Azca tîb ve 'ıtra denir. Ve lisânın kasaba ve 'urûkuna denir. Ve mü’essir ve muhaddeş olan erâcîf ve ekâzîbe denir.

s. 1. Any underground tunnel, mine, or drift of a mine. 2. A drain, sewer.

Mayın. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; lağım.

اَللَّغْمُ [el-lagm] (رَغْمٌ [ragm] vezninde) Deve ağzından köpük saçmak ma’nâsınadır; yukâlu: لَغَمَ الْجَمَلُ لَغْمًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا رَمَى بِلُغَامِهِ Ve bir adama yakîn-kerdesi olmayarak meşkûk ve mübhemce bir nesneden salık vermek ma’nâsınadır; yukâlu: لَغَمَ فُلَانٌ إِذَا أَخْبَرَ صَاحِبَهُ بِشَيْءٍ لَا عَنْ يَقِينٍ

Mayınlanmak.

Kanal kazma, lağım kazma, mayın döşeme, kazma.

Ask. mayın, torpil, torpido, lağım.

Mayın döşemek, mayınlamak, altına kanal kazmak, altına lağım kazmak.

Mayın döşemek. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; mayınlamak.

i. [belki yu. Λάxxομα’dan] 1. Yer altında üstü örtülü hendek, sıçan yolu. 2. Kazurât ve çirkef sularının akmasına mahsus örtülü yol, kerîz: lağımı açmak = açıp temizletmek. Lağım taşmak. Lağım bacası = üstten açılır kapanır yeri. 3. Esnâ-yı harpte bir tabyayı atmak için barutla doldurulup ateş verilmek üzere açılmış yer: lağım açmak; lağımla atmak; lağım hazînesi = yemlemesi.