اَللِّبَاسُ [el-libâs] (lâm’ın kesriyle) Giyilen nesne. Ve اَلْمَلْبَسُ [el-melbes] (mîm’in ve bâ’nın fethiyle) Bi-ma’nâhu. Ve اَللِّبْسُ [el-libs] (lâm’ın kesri ve bâ’nın sükûnuyla) Kezâlik bi-ma’nâhu. Ve لِبْسٌ [libs] Örtü ma’nâsına dahi gelir; yukâlu: لِبْسُ الْكَعْبَةِ وَلِبْسُ الْهَوْدَجِ لِمَا عَلَيْهِمَا مِنْ لِبَاسٍ Ve لِبَاسٌ [libâs] İmre’eye ve imre’enin zevcine dahi ıtlâk olunur; kâlallâhu ta’âlâ: ﴿هُنَّ لِبَاسٌ لَكُمْ وَأَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ﴾ (البقرة 187) Ve hayâya dahi ﴿لِبَاسُ التَّقْوَى﴾ (الأعراف 26) derler. Tefsîr-i şerîfte bu vech üzere vârid olmuştur. Ve ba’zılar eyitti لِبَاسُ التَّقْوَى galîz olup haşîn ve kasîr olan giysidir.

اَللُّبْسُ [el-lubs] (lâm’ın zammı ve bâ’nın sükûnuyla) Giymek; yukâlu : لَبِسْتُ الثَّوْبَ أَلْبَسُهُ لُبْسًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ

اَللِّبْسُ [el-libs] (lâm’ın kesriyle) Bu dahi câmeye denir. Ve سِمْحَاقٌ [simhâk] ma’nâsına müsta’meldir ki cild ile lahm aralığında olan zar gibi yufka dericeğize denir. Ve لِبْسُ الْكَعْبَةِ [libsu’l-ka’bet] kisvetinden ‘ibârettir. Ve bir nev’ sevbe denir ki لِبْسَةٌ [libset] dahi denir.

اَللَّبْسُ [el-lebs] (lâm’ın fethi ve bâ’nın sükûnuyla) Mültebis kılmak, müştebih kılmak ma’nâsına; tekûlu: لَبَسْتُ عَلَيْهِ الْأَمْرَ أَلْبِسُ مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا خَلَطْتَ مِنْ قَوْلِهِ تَعَالَى ﴿وَلَلَبَسْنَا عَلَيْهِمْ مَا يَلْبِسُونَ﴾ (الأنعام 9)Ve لَبْسٌ [lebs] Zulmet karışmağa dahi derler.

s. 1. Anything put on or worn, a garment. 2. A kind of cloth.

iz. ar. 1. Giyme. n. 2. İki şeyi birbirinden fark edememe. [iltibâs daha müsta‘meldir.]

(a. i.) : Kâbe’ye örtülen örtü.

(a. i.) : 1) giyecek şey. 2) iki şeyi bir birinden ayırt edememe, (bkz. : iltibas).

(a. i.) : giyme.

vn. & s. 1. A putting on or wearing a garment. 2. A living, consorting with one’s wife permanently.