اَللَّأْمُ [el-le’m] (lâm’ın fethiyle) Bir adamı lü’m ve hıssete nisbet eylemek ma’nâsınadır ki filân le’îmdir demekten 'ibârettir; yukâlu: لَأَمَهُ لَأْمًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا نَسَبَهُ إِلَى اللُّؤْمِ Ve oka لُؤَامٌ [lu’âm] dedikleri yelek geçirmek ma’nâsınadır; yukâlu: لَأَمَ السَّهْمَ إِذَا جَعَلَ عَلَيْهِ رِيشًا لُؤَامًا Ve ıslâh eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: لَأَمَ فُلَانًا إِذَا أَصْلَحَهُ Ve لَأْمٌ [le’m] Şahs ve kâlıba denir. Ve bir recül ismidir. Ve لُؤَامٌ [lu’âm] dedikleri yelek geçirilmiş oka denir.

s. 1. An arrow feathered with feathers from the outer barb of a bird’s pinion. 2. A man’s body, person, figure. 3. A name of men.

s. pl. of لأمه Coats of mail.

vn. & s. 1. A healing, mending, repairing; reparation, repair. 2. A deeming one a miser. 3. A feathering an arrow with an outer barb of a pinion.

a. See in ل li.

اَللَّأْمُ [el-le’m] (kezâlik lâm’ın fethi ve hemzenin sükûnuyla) Cem’i, zırhlar ma’nâsına.

اَللُّؤَمُ [el-lu’em] (lâm’ın zammı ve hemzenin fethiyle, müfred sîgası üzere, نُغَرٌ [nugar] gibi) Kezâlik cem’i ‘alâ-hilâfi’l-kıyâs, gûyâ ki لُؤْمَةٌ [lu’met] kelimesinin cem’idir. Ve نُغَرٌ [nugar] nûn’un zammı ve gayn-ı mu’cemenin fethi ve râ’-i mühmele ile serçe misâlinde bir cins kuştur. Ve لُأَمٌ [le’m] Oka iyi yelek vaz’ etmeğe dahi derler; tekûlu: لَأَمْتُ السَّهْمَ لَأْمًا Ve لَأْمٌ [le’m] Şol oka derler ki onun üzerinde لُؤَامٌ [lu’âm] yeleği ola. Ve لُؤَامٌ [lu’âm] yeleğinin tefsîri gelir inşâallâhu ta’âlâ. Ve لَأْمٌ [le’m] Yarayı bağlamayıp onultmağa dahi derler; tekûlu: لَأَمْتُ الْجُرْحَ وَالصَّدْعَ إِذَا شَدَدْتَهُ فَالْتَأَمَ Ve لَأْمٌ [le’m] Müctemi’ ma’nâsına dahi gelir; yukâlu: شَيْءٌ لَأْمٌ أَيْ مُجْتَمِعٌ مُلْتَئِمٌ