(a. i. c. : ekvân) : 1) olma. 2) var olma, varlık, vücut. Âlem-i kevn ü fesâd : Dünya.

Varlık, mevcudiyet, evren, dünya, olma, varolma, olay, oluş. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; kainat, kozmos, var oluş, yaşam, hadise.

Oluşturmak, yaratmak. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; yapmak, kurmak, tesis etmek, şekil vermek, meydana getirmek, birleştirip oluşturmak.

اَلْكَوْنُ [el-kevn] (عَوْنٌ ['avn] vezninde) ve اَلْكَيْنُونَةُ [el-keynûnet] (صَيْرُورَةٌ [sayrûret] vezninde ki دَيْمُومَةٌ [deymûmet] gibi tahfîfen vâv yâ’ya mübeddeldir ki vezni فَعْلُولَةٌ [fa’lûlet] olur yâhûd aslı كَيْوَنُونَةٌ [keyvenûnet]tir, فَيْعَلُولَةٌ [fey’alûlet] vezninde, vâv yâ’ya kalb ve idgâm ve tahfîf olunmuştur) Olmak, hades ma’nâsınadır ki bir nesnenin hudûs ve vukû’undan 'ibârettir, Fârisîde bûden mürâdifidir; yukâlu: كَانَ الشَّيْءُ يَكُونُ كَوْنًا وَكَيْنُونَةً إِذَا حَدَثَ Nahviyyûn ona tâmme ıtlâk ederler ki وَجَدَ ve وَقَعَ ve ثَبَتَ ve حَدَثَ ma’nâsınadır. Ekserî ahdâsa dâhil olur, li-nüktetin zevâta da dâhil olur. Ve كَانَ kelimesi ki fi’l-i mâzîdir, eger mücerred zamân-ı mâzîden ‘ibâret olursa fi’l-i nâkıs olmakla habere muhtâc olur, fâ’ilini ismiyyet üzere ref’ ve mef’ûlünü haberiyyet üzere nasb eder. Ve bunun masdarı كَوْنٌ [kevn] ve كِيَانٌ [kiyân] ve كَيْنُونَةٌ [keynûnet]tir; yukâlu: كَانَ زَيْدٌ قَائِمًا أَيْ وَقَعَ مِنْهُ الْقِيَامُ فِي الْمَاضِي وَانْقَطَعَ

s. (dual كونان obl. كونین pl. اكوان) 1. An existence. 2. A state, condition. 3. A world.

vn. & s. A being, existing; existence.

s. 1. The buttocks. 2. The anus.

اَلْكَوْنُ [el-kevn] (kâf’ın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Olmak. Ve كَوْنٌ [kevn] Kefîl olmak ma’nâsına dahi gelir, 'alâ-mâ se-yecî’u. Ve كَوْنٌ [kevn] Hâlet ma’nâsına dahi gelir.

كون

{استكانوا}: أخضعوا، ووزنه استفعلوا. وقيل:
هو من السكون ووزنه افتعلوا والألف إشباع نحو قوله: ينباع من ذفرى غضوب حرة [جسرة]