اَلْكَوْرُ [el-kevr] (kâf’ın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Dülbend sarmak; yukâlu: كَارَ الْعِمَامَةَ عَلَى رَأْسِهِ يَكُورُهَا كَوْرًا إِذَا لَاثَهَا Ve لَوْثٌ [levs] sâ-i müsellese ile dülbend sarmak ma’nâsınadır,dülbendin her bir devrine كَوْرٌ [kevr] derler. Ve كَوْرٌ [kevr] Noksâna dahi derler; ve minhu kavluhum: “نَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الْكَوْرِ بَعْدَ الْحَوْرِ” أَيْ مِنَ النُّقْصَانِ بَعْدَ الزِّيَادَةِ Ve كَوْرٌ [kevr] Deve sürüsünden cemâ’at-i kesîreye dahi derler; yukâlu: عَلَى فُلَانٍ كَوْرٌ مِنَ الْإِبِلِ Ve ba’zı eş’ârda sığır sürüsüne dahi ıtlâk olunmuştur. Ve كَوْرٌ [kevr] Sür’at ma’nâsına dahi gelir; yukâlu: كَارَ الرَّجُلُ إِذَا أَسْرَعَ فِي مَشْيِهِ Ve bu İbn Dureyd rivâyeti üzeredir.

اَلْكِيرَانُ [el-kîrân] (kâf’ın kesriyle ve meddiyle) Cem’i. Ve كُورٌ [kûr] Demîrci ocağına dahi derler, balçıktan yapılmış olsa. Ve كُورٌ [kûr] Arı kovanına dahi derler.

s. The caper, fruit of capparis spinosa.

s. pl. of كورە Districts, counties.

s. 1. (pl. اكور اكوار، كیران،) A complete camel-saddle. 2. A smith’s clay forge. 3. A bee-hive.

s. 1. A large herd of camels or oxen. 2. A natural disposition.

(f. s. c. : kûrân) : kör.

(a. i.) : 1) sarık sarma. 2) çokluk, bolluk. El-havrü ve-l-kevr : çokluktan sonra yokluk.

اَلْكَوْرُ [el-kevr] (ثَوْرٌ [sevr] vezninde) Deve kısmından 'azîm sürüye denir, 'alâ-kavlin yüz elli yâhûd iki yüz dahi ziyâdeye denir. Ve sığır sürüsüne denir. Cem’i أَكْوَارٌ [ekvâr] gelir. Ve كَوْرٌ [kevr] Ziyâde ma’nâsınadır; كَوْرٌ [kevr]-i 'imâmeden me’hûzdur; ve minhu’l-hadîsu: hكَانَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَتَعَوَّذُ مِنَ الْحَوْرِ بَعْدَ الْكَوْرِh أَيْ مِنَ النُّقْصَانِ بَعْدَ الزِّيَادَةِ Ve başa sarık sarmak ma’nâsınadır; yukâlu: كَارَ الْعِمَامَةَ عَلَى رَأْسِهِ يَكُورُ كَوْرًا إِذَا لاَثَهَا وَأَدَارَهَا عَلَيْهِ Ve sarığın her dolamına ve her kolanına da كَوْرٌ [kevr] ıtlâk olunur, مَكُورٌ [mekûr] ma’nâsına; yukâlu: هَذِهِ الْعِمَامَةُ عِشْرُونً كَوْرًا Ve كَوْرٌ [Kevr] Belhâris bilâdında bir cebel adıdır. Ve Yemâme’de ve Necrân kazâsında birer arzın ismidir. Ve كَوْرٌ [kevr] Tabî’at ve cibillet ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: لَهُ كَوْرٌ كَرِيمٌ أَيْ طَبِيعَةٌ Ve yer kazmak ma’nâsınadır; yukâlu: كَارَ الْأَرْضَ كَوْرًا إِذَا حَفَرَهَا Ve sür’at eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: كَارَ الرَّجُلُ إِذَا أَسْرَعَ Ve كَارَةٌ [kâret] götürmek ma’nâsınadır; ke-mâ se-yuzkeru; yukâlu: كَارَ الْحَمَّالُ إِذَا حَمَلَ الْكَارَةَ

P. kûr, a. 1. Blind. 2. Blunt, dull (knife, point, etc.). 3. Careless, blundering. 4. Dim. 5. (Bud, etc.) that does not grow or produce leaves, etc. 6. Imperforate (needle).