s. A rough way-side inn or shelter.

اَلْقَوْمُ [el-kavm] (kâf’ın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Ricâle mahsûstur, nisâya mütenâvil değildir,kezâ lafzından vâhidi yoktur. Ve gâh olur nisâ dahi dâhil olur tebe’an,zîrâ her nebînin kavmi ricâl yalnız değildir, belki ricâl ve nisânın mecmû’udur.

i. 1. Pek ufak ve sert taneler halinde olan toprak, reml, rîk: dere kumu; deniz kumu; iri kum = taneleri büyük. İnce kum = taneleri küçük. 2. İnce toprak, toz. 3. Yazıyı kurutmaya yarayan rîk. 4. Armutta vesâir bazı meyvelerde dişlere dokunan sert tanecikler. 5. Bazı mensûcâtta pek ufak ve sık benekler. 6. Mesâne ve böbrekte ve karaciğerde hâsıl olan ince taşlar illeti: mesânesinde, karaciğerinde kum vardır; idrârında kum geliyor. 7. mc. Kesretten ve izdihâmdan kinâye olur: kum gibi kaynamak.

s. 1. Sand, gravel. 2. Gravel (as a disease). 3. A thing numerous as the sands.

اَلْقَوْمُ [el-kavm] (kâf’ın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) İsm-i cem’dir, bi’l-ma’iyye ricâl ve nisâ’ cemâ’atine ıtlâk olunur, 'alâ-kavlin ricâl cemâ’atine mahsûstur yâhûd nisvân bi’t-tebe’iyye dâhil olur. Ve قَوْمٌ [kavm] lafzı müzekker ve mü’ennes olur; cem’i أَقْوَامٌ [akvâm] ve cem’ü’l-cem’i أَقَاوِمُ [ekâvim] ve أَقَاوِيمُ [ekâvîm] gelir ki vâv yâ’ya mübeddeldir.

iz. ar. cm: akvâm. 1. Cemâat-i beşeriyye, beynlerinde münâsebet olup bir heyet teşkil eden insanlar, küçük ümmet veya bir büyük ümmetin bir şubesi: Kürt kavmi, Çerkes kavmi, Türkmen kavmi, akvâm-ı Arap, kavm-i Âd, kavm-i Semûd, kavm ü kabîle, Afrika-yı Cenûbî akvâm-ı vahşiyyesi. 2. Bir peygamberin ba’s buyurulduğu cemâat: Kavm-i Nûh, kavm-i Lût.

Düzenlemek, düzeltmek, kaldırmak, değer biçmek, doğrultmak. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; değerlendirmek, kıymet takdir etmek, iyileştirmek, ayarlamak, dikmek, eski düzenine kavuşturmak, yatık olan şeyi dikleştirmek, biçim vermek, kıymet biçmek, doğru/yerinde yapmak, eğriliğini düzeltmek, ıslah etmek, fiyat biçmek.

(a. i. c. : akvam) : 1) insan topluluğu. 2) bir peygamberin gönderildiği topluluk. Kavm ve kabile : hısım akraba.

Millet, kavim, insanlar, kabile, ulus, halk. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; akrabalar, kalabalık, cemaat, insan topluluğu.

s. (pl. اقوام) 1. A party, group, class of people. 2. A people, nation.