اَلْقِوَامُ [el-kivâm] (قِتَالٌ [kitâl] vezninde) مُفَاعَلَةٌ [mufâ’alet]ten masdardır, bir kimse ile bilece kâ’im olmak ma’nâsınadır; tekûlu: قَاوَمْتُهُ قِوَامًا إِذَا قُمْتَ مَعَهُ Ve قِوَامٌ [kivâm] İsm olur, fi’l-asl masdar-ı sülâsîdir, bir işin ve bir nesnenin nizâmı ve medâr-ı sebât u 'imâdına denir ki o iş ve o nesne onunla sûret-i vücûd ve sebât bulur; vâv’ı yâ’ya ibdâlle قِيَامٌ [kiyâm] dahi denir; yukâlu: هُوَ قِوَامُ ذَلِكَ الْأَمْرِ وَقِيَامُهُ أَيْ نِظَامُهُ وَعِمَادُهُ وَمِلَاكُهُ

s. The figure, shape, stature of a man.

على yönetici, şef, bir işi üstlenen.

اَلْقَوِيمُ [el-kavîm] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve اَلْقَوَّامُ [el-kavvâm] (شَدَّادٌ [şeddâd] vezninde) Kâmeti hûb ve mevzûn adama denir. قَوِيمٌ [kavîm]in cem’i قِوَامٌ [kivâm]dır, جِبَالٌ [cibâl] gibi; yukâlu: هُوَ قَوِيمٌ وَقَوَّامٌ أَيْ حَسَنُ الْقَامَةِ Ve قَوِيمٌ [kavîm] Doğru nesneye denir; yukâlu: شَيْءٌ قَوِيمٌ أَيْ مُسْتَقِيمٌ

iz. ar. 1. Duruş, durma, kâim ve kâin ve mevcut olma: bir mülkün kıvâmı ancak seyf ve kalem ile olur. 2. Medâr-ı kevn ü vücûd, tekye-gâh, penâh: kıvâmüddîn. 3. Mâyi’ bir şeyin koyuluk derecesi: bal, pekmez kıvâmında. 4. Her bir hâletin derece-i lâzımesi, tav. [aslı: tâb], çağ: tam kıvâmındadır; kıvâmını bulmak; kıvâma gelmek.

Temel, destek, kıvam. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; ayak, mesnet, esas, dayanak, stok, yöntem, mevcut, yoğunluk, koruma, adet, payanda.

(a. i.) : 1) duruş, durma. 2) direk.

(a. kavîm’in c.) : dikler, doğrular.

Doğruluk, düz olma, dik durma, yapı, boy, tahammül, yerinden oynamama, destek, geçim. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; kıvam, yoğunluk, koyuluk, dürüstlük, açık sözlülük, insana yeter miktarda yiyecek, boy pos, ayak, isabetlilik, sabitlik, düz olma (eğri karşıtı), payanda, dayanma gücü, fizik.

اَلْقَامَةُ [el-kâmet] (حَالَةٌ [hâlet] vezninde) ve اَلْقَيْمَةُ [el-kaymet] ve اَلْقَوْمَةُ [el-kavmet] (kâf’ların fethiyle) ve اَلْقُومِيَّةُ [el-kûmiyyet] (kâf’ın zammıyla) ve اَلْقَوَامُ [el-kavâm] (kâf’ın fethiyle) İnsânın boyuna denir. قَامَةٌ [kâmet]in cem’i قَامَاتٌ [kâmât] ve قِيَمٌ [kiyem] gelir, عِنَبٌ [‘ineb] vezninde; yukâlu: هُوَ طَوِيلُ الْقَامَةِ وَالْقَيْمَةِ وَالْقَوْمَةِ وَالْقُومِيَّةِ وَالْقَوَامِ أَيِ الشَّطَاطِ Ve قَامَةٌ [kâmet] Kuyudan su çekecek makaraya denir, cemî’-i esbâb ve edevatıyla; cem’i قِيَمٌ [kiyem] gelir, عِنَبٌ ['ineb] vezninde. Ve Necd ülkesinde bir dağın adıdır.