(a. i.) : Eshâb-ı Kehf’in köpeğinin adı.

اَلْقِطْمِيرُ [el-kitmîr] ve اَلْقِطْمَارُ [el-kitmâr] (kâf’ların kesriyle) Hurmâ çekirdeğinde olan halkî yarığa denir, 'alâ-kavlin çekirdeğinin kabuğuna yâhûd çekirdekle hurmâ beyninde olan ince zara yâhûd çekirdeğin zahrında olan akça eser ve nükteye denir ki hurmâ ondan biter. Ve قِطْمِيرٌ [kitmîr] Ashâb-ı Kehf hazerâtının kelblerinin ismidir. İbn Kesîr’den kelb-i mezbûrun ismi kutmûr olduğu menkûldür, عُصْفُورٌ ['usfûr] vezninde. Ve Cevherî terkîb-i merkûm zeylinde قَمْطَرَ mâddesini sebt eylemekle nâ-münâsibdir, belki savâb olan hق،م،رh mâddesi zeylinde zikr olunmaktır.

(قِ) [ ع. ] (اِ.)
۱- پوست نازکی که بین خرما و هسته آن قرار دارد.
۲- کنایه از: چیز اندک.

ق ط م ر [قطمير]
قال: يا ابن عباس: أخبرني عن قول الله عزّ وجلّ: ما يَمْلِكُونَ مِنْ قِطْمِيرٍ .
قال: القطمير: الجلدة البيضاء التي على النواة، وهكذا من عبد غير الله فإنه لا ينفعه قدر قطمير .
قال: وهل تعرف العرب ذلك؟
قال: نعم، أما سمعت أمية بن أبي الصلت وهو يقول:
لم أنل منهم فسيطا ولا زبدا … ولا فوقة ولا قطميرا