(a. i. kubbe’nin c.) : tepesi yarım küre şeklinde olan bina damları. Nuh kıbâb (dokuz kubbe) : gökyüzü, (bkz. : kubeb).

اَلْقَبَّابُ [el-kabbâb] (كَتَّانٌ [kettân] vezninde) Arslana ıtlâk olunur. Ve اَلْقَبَّابُ [el-kabbâb] Îrân’da Âzerbaycân ülkesinde bir mevzi’ adıdır.

قِبَابٌ [kibâb] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Semerkand türâbında bir mevzi’dir. Ve Neysâbûr şehrinde bir mahalledir. Ve Necd ülkesinde Basra huccâcının yolunda bir mevzi’ ve Mısır’ın taraf-ı esfelinde bir karye adıdır. Ve Bagdâd nevâhîsinden Ba’kûbâ kurbünde bir karye adıdır. Ve bir nev’ balık ismidir. Ve قِبَابٌ [kibâb] قُبَّةٌ [kubbet]in cem’idir, künbedler ma’nâsına. Ve büyût-ı 'Arabdan ki haşem-nişîn olacaklardır, müdevver olan alaçıklara ve har-gâhlara denir.

اَلْكُبَابُ [el-kubâb] (غُرَابٌ [gurâb] vezninde) Çok develere ve çok koyunlara ve keçilere denir. Ve toprak kümesine denir. Ve özlü yapışkan çamura denir. Ve yerin altında olan nem-nâk toprağa denir, ثَرَى [serâ] ma’nâsına. Ve كُبَابٌ [Kubâb] Bir dağın ve bir suyun adıdır. Ve rutûbetinden nâşî birbirine yapışıp toplanmış kumluğa denir.

s. pl. of قبە, q. v.

اَلْقِبَابُ [el-kibâb] (kâf’ın kesriyle) ve اَلْقُبَبُ [el-kubeb] (kâf’ın zammı ve bâ’nın fethiyle) قُبَّةٌ [kubbet]in cem’idir.

(قِ) [ ع. ] (اِ.)گنبد و هر بنای گرد. ج. قبه.