mh. Sert bir şeyi ısırırken veya kaba kaba kaşınırken işitilen sesi tasvîr ve taklit eder: eline bir hıyar almış kart kart ısırıp duruyordu; kart kart kaşınmak ne kadar ayıp.

i. [fr.carte de vizite = ziyâret kâğıdı] herkesin isim ve unvan ve mahall-i ikâmeti yazılı bulunan ince mukavvâ parçası ki ziyâretine gidip bulamadığı adamın evine bırakılır ve bazı ahvâlde kendisine bedel olarak gönderilir vesâir husûsâtta kullanılır. [ziyâret kâğıdı demek daha iyidir. Araplar “tâkatü’z-ziyâre” diyorlar.]

sıf. 1. Tazeliği geçmiş, katılaşmış: kart hıyar, bamya. 2. Tazeliği ve gençlik tarâveti zâil olmuş, büyük, geçkin: gelin pek kart görünüyor; kart adam.

اَلْقَارِتُ [el-kârit] (râ’nın kesriyle) Miskin be-gâyet ehaff ve a’lâsına denir, magşûş olan misk sakîl olur. Ve قَارِتٌ [kârit] Her görüp bulduğu nesneyi ahz eder olan kişiye denir; yukâlu: رَجُلٌ قَارِتٌ أَيْ يَأْخُذُ كُلَّ شَيْءٍ وَجَدَهُ Ba’zı nüshada يَأْخُذُ yerinde يَأْكُلُ 'unvânıyla mersûmdur.

A stridulous scratching noise.

a. Dry, hard, or tough, not tender; old.