اَلْفَكْرُ [el-fekr] (fâ’nın fethi ve kâf’ın sükûnuyla) Masdardır, تَفَكُّرٌ [tefekkur] ma’nâsına, kezâlik Ya’kûb eyitti: فَكْرٌ [fekr] hâcet ma’nâsına da gelir; yukâlu: لَيْسَ لِي فِي هَذَا الْأَمْرِ فَكْرٌ أَيْ لَيْسَ لِي فِيهِ حَاجَةٌ وَالْفَتْحُ أَفْصَحُ مِنَ الْكَسْرِ

اَلْفِكْرُ [el-fikr] (fâ’nın kesri ve kâf’ın sükûnuyla) ve اَلْفِكْرَةُ [el-fikret] (kezâlik fâ’nın kesri ve kâf’ın sükûnuyla) İsmlerdir, تَفَكُّرٌ [tefekkur] ma’nâsına.

في düşünmek.

vulg. (sometimes) fikir, s. (pl. افكار) 1. A thought. 2. T. The mind. 3. T. The recollection.

اَلْفَكْرُ [el-fekr] (fâ’nın fethi ve kalîlen kesriyle) Hâcet ma’nâsınadır; tekûlu: مَا لِي فِيهِ فَكْرٌ أَيْ حَاجَةٌ

في düşünmek, hatırlatmak. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; hatırlamak, kafasını çalıştırmak.

(a. i. c. : efkâr) : 1) fikir, düşünce. 2) idrâk. 3) hatır. 4) zihin, akıl. 5) rey, oy, zan, inanma. 6) zihin tasavvuru, kuruntu. 7) murad, maksat, niyet.

(s. i. c. : efkâr), : (bkz. : fikr).

Düşünce, düşünme, görüş, fikir. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; efkar, düşünüş, kanı, niyet, amaç, kafayı çalıştırma, ülkü, anlayış, fikir yürütme, akıl, zihin.

اَلْفِكْرُ [el-fikr] (fâ’nın kesri ve fethiyle) ve اَلْفِكْرَةُ [el-fikret] (fâ’nın kesriyle) ve اَلْفِكْرَى [el-fikrâ] (ذِكْرَى [zikrâ] vezninde) Bir nesnede i’mâl-i nazar eylemek ma’nâsınadır ki düşünmek ta’bîr olunur, Fârisîde endîşe denir. فِكْرٌ [fikr]in cem’i أَفْكَارٌ [efkâr]dır. Şârih der ki فِكْرَةٌ [fikret]in cem’i فِكَرٌ [fiker]dir, فِقْرَةٌ [fikret] ve فِقَرٌ [fikar] gibi; ve minhu yukâlu: لِفُلاَنٍ فِكَرٌ كُلُّهَا فِقَرٌ Ve فِكْرٌ [fikr] Masdar olur, düşünmek ma’nâsınadır; yukâlu: فَكَرَ فِيهِ فِكْرًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا أَعْمَلَ النَّظَرَ فِيهِ