اَلْفُسُحُ [el-fusuh] (zammeteynle) Kezâlik vâsi’ demektir.

فسح

{تفسحوا}: توسعوا.

iz. ar. 1. Bozma, kaldırma, hükümsüz bırakma, lağv, iptal: kânûnun bir maddesini fesh etmek; yeni nizâm eskisini fesh etti; bir usûl ve âdetin feshi. 2. hk. Bir mahkeme-i ibtidâiyyenin verdiği kararı mahkeme-i istînâfın veya diğer bir mahkeme-i bidâyetin bozması.

اَلْفَسْحُ [el-fesh] (fâ’nın fethi ve sîn’in sükûnuyla) Yeri mecliste vâsi’ etmek; yukâlu: فَسَحَ لَهُ فِي الْمَجْلِسِ أَيْ وَسَّعَ لَهُ فِيهِ

اَلْفَشْخُ [el-feşh] (şîn-i mu’ceme ile فَسْخٌ [fesh] vezninde) El ile bir kimsenin başına vurmak, 'alâ-kavlin çehreye şamar vurmak ma’nâsınadır; yukâlu: فَشَخَهُ فَشْخًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا ضَرَبَ رَأْسَهُ بِالْيَدِ أَوْ صَفَعَهُ Ve zulm eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: فَشَخَهُ إِذَا ظَلَمَهُ Ve oyunda yalan söylemek ma’nâsınadır; yukâlu: فَشَخَ الصَّبِيُّ فِي اللَّعِبِ إِذَا كَذَبَ فِيهِ

Pasaport.

(في, için) yer açmak, yer açmak, genişletmek, aralık bırakmak.

Genişletmek. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; مَجَالاً له …e yer açmak, b-e bir fırsat tanımak, yer açmak, aralık bırakmak, aralarını geniş bırakmak, fırsat tanımak.

Ferah olmak.

اَلْفَسِيحُ [el-fesîh] (طَوِيلٌ [tavîl] vezninde) ve اَلْفُسَاحُ [el-fusâh] (fâ’nın zammıyla طُوَالٌ [tuvâl] gibi ve اَلْفُسُحُ [el-fusuh] (zammeteynle جُنُبٌ [cunub] gibi ve اَلْفُسْحُمُ [el-fushum] (قُنْفُذٌ [kunfuz] vezninde ki mîm zâ’idedir, mübâlaga içindir) Ondan sıfatlardır, vâsi’ nesneye denir. Ve فُسُحٌ [fusuh] ve فُسْحُمٌ [fushum] Vâsi’u’s-sadr ve deryâ-dil adama ıtlâk olunur; yukâlu: رَجُلٌ فُسُحٌ وَفُسْحُمٌ أَيْ وَاسِعُ الصَّدْرِ