اَلْفَرَقُ [el-ferak] (fethateynle) Korkak ve ödek olmak kezâlik korkmak ma’nâsınadır, havftan kalbi münsadi’ olmak mülâhazasıyladır;yukâlu: فَرِقَ الرَّجُلُ فَرَقًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا فَزِعَ Ve فَرَقٌ [ferak] Sabâh vaktine denir, bâm-dâd ma’nâsına, 'alâ-kavlin fecr söküp sabâh yerinin açılmasına denir; tekûlu: بِتْنَا نُسَامِرُ إِلَى الْفَرَقِ أَيِ الصُّبْحِ نَفْسِهِ أَوْ فَلَقِهِ Ve ön dişlerin aralığı seyrek olmağa denir; yukâlu: فِي ثَنَايَاهُ فَرَقٌ أَيْ تَبَاعُدٌ فِيمَا بَيْنَهَا Ve devenin ayaklarının bakanakları birbirinden açık ve meydânlı olmaya denir. Ve at kısmında فَرَقٌ [ferak] almacığının birisi âherinin üzerine havâle olmak ya’nî bir tarafı yüksek öbür tarafı çökük ve basık olmaktan 'ibârettir ve bu at kısmında mekârih-i evsâftandır. Ve horoz kısmında فَرَقٌ [ferak] ibiği ayrık ya’nî çatal olmasından 'ibârettir. Ve perçemin ve sakalın telleri seyrek olmağa denir. Ve yerde nebât ayrı ayrı dağınık olmağa denir. Ma’ânî-i mezkûrede فَرَقٌ [ferak] masdar ve ism olur. Ve فَرَقٌ [ferak] Denizin mevcine girip dalmak ma’nâsınadır; yukâlu: فَرِقَ الرَّجُلُ فَرَقًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا دَخَلَ فِي الْفَرَقِ أَيِ الْمَوْجَةِ وَغَاصَ فِيهَا Ve فَرْقٌ [fark] dedikleri mikyâl ile nesne içmek ma’nâsınadır; yukâlu: فَرِقَ الرَّجُلُ إِذَا شَرِبَ بِالْفَرْقِ أَيْ بِالْمِكْيَالِ الْمَزْبُورِ