iz. ar. 1. Ayrılık, ayrılma: bu iki şey arasında fark vardır. 2. İki şeyden her birinin başka türlü olması, mugâyeret, mübâyenet, tefâvüt, benzemeyiş: maymunun şebekten farkı vardır; fark-ı küllî = çok tefâvüt. 3. Ayırma, seçme, tefrîk: o adamın yazısını sizinkinden hiç fark edemiyorum; bin kişi arasında olsa ben onu fark ederim. 4. İyi görme, seçme, tanıma, teşhis: karanlıkta fark edemedim; şu yazıyı buradan fark edebilir misin? Çoktan görmediğim için birdenbire fark edemedim. 5. Bir şeyin diğer bir şeyden miktar veya kıymet vesâirece fazla veya eksik olduğu miktar: size borcum olan Fransız lirası yerine bir Osmanlı lirası verirsem farkını verir misiniz? Atımı sizinki ile mübâdele ederim amma farkını da isterim; farkı ne kadardır? 6. Anlama, fehm, gizli ve dakîk bir şeyi derk etme: kendisine gösterdimse de fark edemedi, farkına varamadı. 7. Bir heyet efrâdından bir takımını diğerlerinden yukarı veya aşağı tutma, müsâvî tutmama, ayrı seçi: Hükümet-i Seniyye, tebeası beyninde aslâ fark kabul etmeyip, cümlesine bilâ-fark bir muâmele eder. || akçe farkı. 1. Meskûkâtın kıymet-i hakîkiyyesiyle kıymet-i itibâriyyesindeki tefâvüt. 2. Bir akçeyi diğer bir cins akçe ile tebdîlde alınan sarrâfiye, fr. Agio.