(a. i. c. : fedâdîn) : 1) bir çift öküz. 2) bir çift öküzle bir günde sürü-lebilen toprak. 3) yer ölçülerinde kullanılan bir kelime. [Mısır’da kullanıldığı için Mısır’la alâkalı vakfiyelerde geçer].

iz. ar. 1. Tarlayı süren bir çift öküz, sabana koşulmuş öküz çifti. 2. Esâsen bir çift öküzle bir günde sürülen arâzi miktarı, 333 murabba‘-ı kazbe ki her kazbe dahi 6 arşın ile bir sülüsten ibârettir, Arap memâlikinde müsta‘mel dönüm nev‘i.

i. 1. Ağaç ve çiçek tazesi: ağaç, gül, karanfil fidanı. 2. Diğer yere dikilmek üzere tohumdan yetişme olarak sık bitmiş olduğu yerden çıkarılmış taze ağaç veya çiçek: fidan dikmek; fidanı yetiştirmek; fidan tarlası. 3. Düz ve doğru ağaç dalı, nihâl: fidan gibi = sehî-kad. 4. Ağacın kökünden çıkan sürgün.

اَلْفَدَّانُ [el-feddân] (شَدَّادٌ [şeddâd] vezninde) ve اَلْفَدَانُ [el-fedân] (سَحَابٌ [sehâb] vezninde) Öküze denir, ثَوْرٌ [sevr] ma’nâsına, 'alâ-kavlin çift sürmek için boyunduruğa koşulmuş iki öküze birden denir, yalnız birisine فَدَانٌ denmez. Ve 'inde’l-ba’z o iki çift öküzünün âlât ve edevâtına denir, boyunduruk ve sâ’iri gibi; cem’i فَدَادِينُ [fedâdîn]dir. Şârih der ki muhaffefin cem’i أَفْدِنَةٌ [efdinet]tir. Ve hâlen ehl-i Mısr lisânında فَدَّانٌ [feddân] dört yüz kasaba mikdârı tarlaya ıtlâk olunur, beher kasaba altı zirâ’la bir zirâ’ın sülüsânı mikdârdan 'ibârettir. Ve kesimleri فَدَّانٌ [feddân] başına mukannendir.

اَلْفَدَّانُ [el-feddân] (شَدَّادٌ [şeddâd] vezninde) ve اَلْفَدَانُ [el-fedân] (سَحَابٌ [sehâb] vezninde) Öküze denir, ثَوْرٌ [sevr] ma’nâsına, 'alâ-kavlin çift sürmek için boyunduruğa koşulmuş iki öküze birden denir, yalnız birisine فَدَانٌ denmez. Ve 'inde’l-ba’z o iki çift öküzünün âlât ve edevâtına denir, boyunduruk ve sâ’iri gibi; cem’i فَدَادِينُ [fedâdîn]dir. Şârih der ki muhaffefin cem’i أَفْدِنَةٌ [efdinet]tir. Ve hâlen ehl-i Mısr lisânında فَدَّانٌ [feddân] dört yüz kasaba mikdârı tarlaya ıtlâk olunur, beher kasaba altı zirâ’la bir zirâ’ın sülüsânı mikdârdan 'ibârettir. Ve kesimleri فَدَّانٌ [feddân] başına mukannendir.

s. (pl. فدادین) A measure of land used in Egypt and Syria, being as much as a pair of oxen plough in a day.

(Gr. φυάνη), s. Any young plant, particularly if raised by a gardener.

اَلْفَدَّانُ [el-feddân] (fâ’nın fethi ve dâl’ın teşdîdiyle) فَدَّادِينَ [feddâdîn]in müfredi, ekin için olan öküz ma’nâsına.