اَلْفَتْرَةُ [el-fetret] (تَمْرَةٌ [temret] vezninde) İki peygamber-i zî-şân mâ-beyninde olan zamâna ıtlâk olunur, vahy ve ahkâm-ı semâvînin vakt-i sükûneti olduğu için. Kâle’ş-şârih ve minhu kavluhu ta’âlâ; ﴿عَلَى فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ﴾ أَيْ سُكُونِ حَالٍ عَنْ مَجِيءِ رَسُولٍ Ve فَتْرَةٌ [fetret] Bir cins balık adıdır ki üzerine bir adam ayağıyla bastıkta ayağına elbette süstlük 'ârız olur, terlemeyince zâ’il olmaz. Şârih der ki bu bi-'aynihi رَعَّادَةٌ [ra’’âdet] dedikleri balıktır, hâlen nehr-i Nîl’de mevcûddur.