(a. i.) : uğur; talih deneme; kahve fincanına, iskambile bakmak gibi bir takım garip usullerle insanın talihine ait şeyler söyleme.

Uğur, iyimser bakış açısı. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; fal, bakı, iyiye yorulan belirti, iyimser görüş, iyilik belirtisi, iyiye yorulan alamet, umut ışığı.

اَلْفَيِّلُ [el-feyyil] (كَيِّسٌ [keyyis] vezninde) ve اَلْفَالُ [el-fâl] (حَالٌ [hâl] vezninde ki aslı فَيَلٌ idi yâhûd فَائِلٌ [fâ’il]den maklûbdur) فِيلٌ [fîl]-i mezkûr gibi رَأْيٌ [re’y] lafzına muzâf olarak re’y ve endîşesi za’îf ve tedbîri sahîf adama denir; yukâlu: رَجُلٌ فِيلُ الرَّأْيِ كَمَا ذُكِرَ وَفَيِّلُ الرَّأْيِ وَفَائِلُ الرَّأْيِ بِالْإِضَافَةِ وَفَالٌ مِنْ غَيْرِ إِضَافَةٍ وَفَائِلُ الرَّأْيِ أَيْ ضَعِيفُ الرَّأْيِ Ve فَالٌ [fâl]فَائِلٌ[fâ’il] dedikleri damara denir, ke-mâ se-yuzkeru. Ve Fâris ülkesinde bir kasaba adıdır, Pâl muarrebidir; Kitâb-ı Takrîb ve sâ’ir ba’zı te’lifât sâhibi kutb-ı Fâlî oradandır ve kâdî-i Şîrâz İsmâ’îl b. İbrâhîm el-Fâlî oradandır. Ve hûzistân kazâsında bir belde adıdır; Ebu’l-hasen 'Alî b. Ahmed el-Edîb el-Fâlî oradandır yâhûd bunun ismi فَالَةُ [Fâlet]tir. Ve فَيِّلٌ [feyyil] (كَيِّسٌ [keyyis] vezninde) Mülahham adama ıtlâk olunur; yukâlu: رَجُلٌ فَيِّلُ اللَّحْمِ أَيْ كَثِيرُهُ Ve فَائِلٌ [fâ’il] Omaca kemiğinin çukurunda olan ete denir, 'alâ-kavlin onda olan damara denir.

اَلْفَيِّلُ [el-feyyil] (كَيِّسٌ [keyyis] vezninde) ve اَلْفَالُ [el-fâl] (حَالٌ [hâl] vezninde ki aslı فَيَلٌ idi yâhûd فَائِلٌ [fâ’il]den maklûbdur) فِيلٌ [fîl]-i mezkûr gibi رَأْيٌ [re’y] lafzına muzâf olarak re’y ve endîşesi za’îf ve tedbîri sahîf adama denir; yukâlu: رَجُلٌ فِيلُ الرَّأْيِ كَمَا ذُكِرَ وَفَيِّلُ الرَّأْيِ وَفَائِلُ الرَّأْيِ بِالْإِضَافَةِ وَفَالٌ مِنْ غَيْرِ إِضَافَةٍ وَفَائِلُ الرَّأْيِ أَيْ ضَعِيفُ الرَّأْيِ Ve فَالٌ [fâl]فَائِلٌ[fâ’il] dedikleri damara denir, ke-mâ se-yuzkeru. Ve Fâris ülkesinde bir kasaba adıdır, Pâl muarrebidir; Kitâb-ı Takrîb ve sâ’ir ba’zı te’lifât sâhibi kutb-ı Fâlî oradandır ve kâdî-i Şîrâz İsmâ’îl b. İbrâhîm el-Fâlî oradandır. Ve hûzistân kazâsında bir belde adıdır; Ebu’l-hasen 'Alî b. Ahmed el-Edîb el-Fâlî oradandır yâhûd bunun ismi فَالَةُ [Fâlet]tir. Ve فَيِّلٌ [feyyil] (كَيِّسٌ [keyyis] vezninde) Mülahham adama ıtlâk olunur; yukâlu: رَجُلٌ فَيِّلُ اللَّحْمِ أَيْ كَثِيرُهُ Ve فَائِلٌ [fâ’il] Omaca kemiğinin çukurunda olan ete denir, 'alâ-kavlin onda olan damara denir.

a. Weak in judgment.

(for فأل fe’l) vulg. fal, s. (pl. افؤول، فؤول) 1. An omen, augury. 2. A lot drawn. 3. One’s fortune.

اَلْفَالُ [el-fâl] ('alâ-vezni اَلْحَال [el-hâl]) Za’îfü’r-re’y olan kimse; yukâlu: رَجُلٌ فَالُ الرَّأْيِ أَيْ ضَعِيفُ الرَّأْيِ مُخْطِئُ الْفِرَاسَةِ

[ ع. فأل ] (اِ.)
۱- پیش بینی، پیش گویی.
۲- هرچیزی که با آن فال بگیرند.
۳- بخت، طالع. ؛ هم ~ُ هم تماشا کنایه از: هم کار و هم سرگرمی.

(اِ.)
۱- قسمت‌های مساوی از یک چیز، مانند برش‌های یک اندازه از خربزه، گردو و…
۲- بخش کوچک از یک چیز.