(a. i.) : 1) kalb, yürek, gönül. Câzib-ül-fuâd : gönlü kendine çeken, sevimli, sempatik. Mecrûh-ül-fuâd. gönlü yaralı, kırık. Mesrûr-ül-fuâd : sevinçli, şen. 2) erkek adı.

iz. ar. cm: ef’ideh. Kalp, yürek, gönül, dil: مسرور الفؤاد mesrûrü’l-fu’âd = yüreği şen; مجروح الفؤاد mecruhu’l-fu’âd = yüreği yaralı.

اَلْفُؤَادُ [el-fu’âd] (غُرَابٌ [vezninde) Yüreğe denir, قَلْبٌ [kalb] ma’nâsına ve bu müzekkerdir. Cem’i أَفْئِدَةٌ [ef’idet] gelir. ‘Alâ-kavlin فُؤَادٌ [fu’âd] مَرِيءٌ [merî’]e ya’nî kızıl öykene müte’allik olan nesnelere denir, ciğer ve ri’e ve yürek gibi. Ve bunda fâ’nın fethi ve vâv ile de lügattir, lâkin garîbdir. Ve فُؤَادٌ [fu’âd] taharrük ve tevakkud ma’nâsına olan تَفَؤُّدٌ [tefe’’ud]-i âtîden me’hûzdur.

s. (pl. افئدە) 1. The heart, as an organ of sense. 2. The mind; the intellect. 3. A surname of men.

اَلْفُؤَادُ [el-fu’âd] Kalb, gönül ma’nâsına.