(a. i.) : batırma, sokma; iğne sokma, oyulgalama.

اَلْغَرَزُ [el-garez] (fethateynle) ثُمَامٌ [sumâm] dedikleri otluktan bir nev’, 'alâ-kavlin nebâtı Mekke ayrığının nebâtına şebîh olanına denir ki deve otlağının pek yaramazıdır; müfredâtta çoban değneği dedikleri otun sagîr nev’iyle mübeyyendir.

اَلْغَرْزُ [el-garz] (gayn’ın fethi ve râ’nın sükûnuyla) İğne ve diken makûlesi nesneyi sançmak ve batırmak ve esvâb niğendelemek ma’nâsınadır; yukâlu: غَرَزَهُ بِالْإِبْرَةِ غَرْزًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا نَخَسَهُ Ve غَرْزٌ [garz] Deriden olan üzengiye denir, eğer ma’denî olursa, رِكَابٌ [rikâb] derler; yukâlu: عَلَّقَ لِفَرَسِهِ غَرْزًا أَيْ رِكَابًا مِنْ جِلْدٍ Ve zikr olunan üzengiye ayak basmak ma’nâsınadır; yukâlu: غَرَزَ رِجْلَهُ فِي الْغَرْزِ إِذَا وَضَعَهَا فِيهِ ve tekûlu’l-'Arab: إِلْزَمْ غَرْزَ فُلاَنٍ أَيْ أَمْرَهُ وَنَهْيَهُ Ya’nî “Her emr ve nehyine imtisâl eyle.” Ve yekûlûne: أُشْدُدْ يَدَيْكَ بِغَرْزِهِ أَيْ حُثَّ نَفْسَكَ عَلَى التَّمَسُّكِ به Ya’nî “Filâna gereği gibi yapışıp mülâzemet ve rızâ ve mutâva’atine dâ’imâ nefsini hass ve teşvîk eyle.” Istılâhımızda dahi bu makâmda filânın üzengisine pek sarıl ta’bîri vardır. Ve غَرْزٌ [garz] Bir adam vâlî ve pâdişâha ‘âsî ve serkeş iken mutî’ ve münkâd olmak ma’nâsınadır; yukâlu: غَرِزَ الرَّجُلُ غَرْزًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا أَطَاعَ السُّلْطَانَ بَعْدَ عِصْيَانٍ Ve غَرْزٌ [garz] ve غِرَازٌ [girâz] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Nâkanın sütü azalmak ma’nâsınadır; yukâlu: غَرِزَتِ النَّاقَةُ غَرْزًا وَغِرَازًا إِذَا قَلَّ لَبَنُهَا وَهِيَ غَارِزٌ Ve غَرْزٌ [garz] غُرُوزٌ [gurûz]un müfredi olur, ke-mâ se-yuzkeru.

vn. & s. 1. A pricking. 2. An inserting. 3. A planting trees, etc. 4. A placing one’s foot in a camel-stirrup. 5. A holding the stirrup to a person; a being obedient, respectful.

اَلْغَرْزُ [el-garz] (gayn’ın fethi ve râ’nın sükûnuyla) Sançmak; yukâlu: غَرَزْتُ الشَّيْءَ بِالْإِبْرَةِ أَغْرِزُهُ غَرْزًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي Ve غَرْزٌ [garz] Şol üzengiye derler ki deriden ola ve ağaçtan ve demirden olana رِكَابٌ [rikâb] derler. Ve غَرْزٌ [garz] Ayağı üzengiye komağa da derler; yukâlu: غَرَزْتُ رِجْلِي فِي الْغَرْزِ أَغْرِزُ غَرْزًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي أَيْضًا إِذَا وَضَعْتَهَا فِيهِ لِتَرْكَبَ