اَلْغِرْدُ [el-gird] (gayn’ın kesriyle جِلْفٌ [cilf] vezninde) ve اَلْغَرِدُ [el-garid] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve اَلْمُغَرِّدُ [el-mugarrid] (مُحَدِّثٌ [muhaddis] vezninde)

اَلْغَرْدُ [el-gard] (فَرْدٌ [ferd] vezninde) Sâzlıktan olan eve denir, Türkmen evi gibi, خُصٌّ [huss] dahi denir. Ve غَرْدٌ [gard] ‘Abbâsiyye’den Mütevekkil halîfe’nin Surre-men-re’â kasabasında bir sarây-ı dil-ârâsı ismidir. Ve غَرْدٌ [gard] ve غَرَدٌ [gared] (fethateynle) ve غِرْدَةٌ [girdet] ve غِرْدٌ [girdet] (gayn’ların kesriyle) ve غَرَادٌ [garâd] ve غَرَادَةٌ [garâdet] (gayn’ların fethiyle) ve اَلْمُغْرُودُ [el-mugrûd] (mîm’in zammıyla) Bir nev’ mantar ismidir ki küçük nev’i olacaktır. Evvellerin cem’i غِرَدَةٌ [giredet] gelir, عِنَبَةٌ ['inebet] vezninde ve غِرَادٌ [girâd] gelir gayn’ın kesriyle. Ve مُغْرُودٌ [mugrûd]un cem’i مَغَارِيدُ [megârîd] gelir.

اَلْغَرْدُ [el-gard] (فَرْدٌ [ferd] vezninde) Sâzlıktan olan eve denir, Türkmen evi gibi, خُصٌّ [huss] dahi denir. Ve غَرْدٌ [gard] ‘Abbâsiyye’den Mütevekkil halîfe’nin Surre-men-re’â kasabasında bir sarây-ı dil-ârâsı ismidir. Ve غَرْدٌ [gard] ve غَرَدٌ [gared] (fethateynle) ve غِرْدَةٌ [girdet] ve غِرْدٌ [girdet] (gayn’ların kesriyle) ve غَرَادٌ [garâd] ve غَرَادَةٌ [garâdet] (gayn’ların fethiyle) ve اَلْمُغْرُودُ [el-mugrûd] (mîm’in zammıyla) Bir nev’ mantar ismidir ki küçük nev’i olacaktır. Evvellerin cem’i غِرَدَةٌ [giredet] gelir, عِنَبَةٌ ['inebet] vezninde ve غِرَادٌ [girâd] gelir gayn’ın kesriyle. Ve مُغْرُودٌ [mugrûd]un cem’i مَغَارِيدُ [megârîd] gelir.

اَلْغَارِضُ [el-gârid] Uzun burna denir; yukâlu: أَنْفٌ غَارِضٌ أَيْ طَوِيلٌ Ve suya erken seherî vürûd eden kimseye denir; yukâlu: هُوَ غَارِضٌ إِذَا كَانَ يَرِدُ الْمَاءَ بَاكِرًا

اَلْغَرْضُ [el-gard] (فَرْضٌ [fard] vezninde) Doldurmak ma’nâsınadır; yukâlu: غَرَضَ الْإِنَاءَ غَرْضًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا مَلَأَهُ Ve kabı doludan eksik eylemek ma’nâsına olmakla zıdd olur; yukâlu: غَرَضَ الْإِنَاءَ إِذَا نَقَصَهُ عَنِ الْمَلْءِ Ve süt ثَمِيرَةٌ [semîret] olunca kadar tulumu çalkayıp yaydıktan sonra bir kaba koyup nâsa içirmek ma’nâsınadır; yukâlu: غَرَضَ السِّقَاءَ إِذَا مَخَضَهُ فَإِذَا ثَمَّرَ صَبَّهُ فَسَقَاهُ الْقَوْمَ Burada ثَمَّرَ kelimesi تَثْمِيرٌ [tesmîr]dendir ki süt ثَمِيرَةٌ [semîret] olmak ma’nâsınadır. Ve ثَمِيرَةٌ [semîret] sâ-yı müsellese ile şol süte denir ki çalkanıp yayılmış olup lâkin henüz gereği gibi yağı çıkmayıp dâne dâne ola. Ve غَرْضٌ [gard] Kuzuyu ve oğlağı vaktinden evvel sütten kesmek ma’nâsınadır; yukâlu: غَرَضَ السَّخْلَ إِذَا فَطَمَهُ قَبْلَ إِنَاهُ Ve meyve ve sebze makûlesini ter ü tâze iken devşirmek, 'alâ-kavlin tâze iken almak ma’nâsınadır; yukâlu: غَرَضَ الشَّيْءَ إِذَا اجْتَنَاهُ طَرِيئًا أَوْ أَخَذَهُ كَذَلِكَ Ve غَرْضٌ [gard] Devenin pâlânına çekilen kolana denir; eyere çekilene حِزَامٌ [hizâm] dendiği gibi. Cem’i غُرُوضٌ [gurûd] ve أَغْرَاضٌ [agrâd] gelir; ve minhu yukâlu: طَوَى الثَّوْبَ عَلَى غُرُوضِهِ أَيْ عَلَى غُرُورِهِ Ya’nî “Sevbi bükümleri üzere kıvırdı” ki işi olduğu minvâl üzere terk eyledi demektir. Büküm yeri mezkûr kolana teşbîh olunmuştur. Ve غَرْضٌ [gard] Derede olan küçük çukurca şu’beciğe denir ki tâmm ve kâmil olmaya yâhûd هَجِيجٌ [hecîc] dedikleri derin dereden büyük ola. Cem’i غُِرْضَانٌ [gurdân - girdân] gelir gayn’ın zammı ve kesriyle. Ve şol su mevzi’ine denir ki onu terk ve ferâgat edip su komazlar ola. Ve غَرْضٌ [gard] Eğilip iki bükülmek ma’nâsınadır. Ve semiz kimse arıklayıp gövdesinde câ-be-câ kolan yerleri gibi bükümleri kalmak ma’nâsınadır. Ve keff ve ferâğat eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: غَرَضَهُ غَرْضًا إِذَا كَفَّ مِنْهُ Ve bir nesneyi vaktinden evvel 'acele kılmak ma’nâsınadır; yukâlu: غَرَضَهُ إِذَا أَعْجَلَهُ عَنْ وَقْتِهِ Ve deveye kolan çekmek ma’nâsınadır; yukâlu: غَرَضَ النَّاقَةَ إِذَا شَدَّهَا بِالْغَرْضِ

Ötme, şakıma, ötme/şakıma.

Ötmek, şakımak, şarkı söylemek, kuş ötmek, şakımak.

Şakımak, ötmek. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; şarkı söylemek, kuş ötmek, cıvıldamak.

Kumul. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; rüzgarın yığdığı kum tepesi.

اَلْغَرَدُ [el-gared] (fethateynle) Bülend-âvâz ve dil-keş elhânla nagamât eylemek ma’nâsınadır. Ve bu ekserî kuş kısmında müsta’meldir; yukâlu: غَرِدَ الطَّائِرُ غَرَدًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا رَفَعَ صَوْتَهُ وَطَرَّبَ بِهِ Ve غَرَدٌ [garad] Bir nev’ mantara denir, غَرَدَةٌ [garedet] gibi ke-mâ se-yuzkeru.