(a. e.) : 1) son. 2) -den, -dan sonra.

d. ar. -den sonra, ba‘d, ledâ: غب المواجهه gıbbe’l-muvâcehe = ba‘de’l-muvâcehe, lede’lmuvâcehe. ≡ iz. ar. bir şeyin günaşırı olması, iki günde bir vukûu.

اَلْغَبُّ [el-gabb] (gayn’ın fethiyle) ve اَلْغُبُوبُ [el-gubûb] (قُعُودٌ [ku’ûd] vezninde) Bu dahi davar suyu gün aşırı içmek ma’nâsınadır; yukâlu: غَبَّتِ الْمَاشِيَةُ غَبًّا وَغُبُوبًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا شَرِبَتْ يَوْمًا وَتَرَكَتْ يَوْمًا Ve ahbâb ziyâretine gün aşırı gelmek ma’nâsınadır; yukâlu: غَبَّ الزَّائِرُ عَنِ الْقَوْمِ إِذَا جَاءَهُمْ يَوْمًا وَتَرَكَ يَوْمًا Ve et çok durmakla bozulup kokmak ma’nâsınadır; yukâlu: غَبَّ اللَّحْمُ إِذَا أَنْتَنَ Ve bir yerde gecelemek ma’nâsınadır; yukâlu: غَبَّ فُلاَنٌ عِنْدَنَا إِذَا بَاتَ Ve minhu’l-meselu: “رُوَيْدَ الشِّعْرَ يَغِبَّ” بِالنَّصْبِ Ya’nî “Nazm eylediğin eş’ârda temehhül ve te’ennî ile birden 'acele edip âşikâre eyleme, tâ ki üzerinden zamân mürûr edip sen dahi gereği gibi tehzîb ve tenkîh eyleyesin.” Bir mâddede isti’mâl-i te’ennî ve terk-i 'acele eylemek ma’rizinde darb olunur.

اَلْغِبُّ [el-gibb] (gayn’ın kesri ve bâ’nın teşdîdiyle) Bir nesnenin 'âkıbet ve encâmına denir; yukâlu: غِبُّ اْلأَمْرِ أَيْ عَاقِبَتُهُ Ve غِبٌّ [gibb] Masdar olur, deve gün aşırı suya gelmek ma’nâsına; yukâlu: غَبَّتِ اْلإِبِلُ غِبًّا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا وَرَدَتْ يَوْمًا وَظَمِئَتْ يَوْمًا Ve haftada bir kerre ahbâb ziyâretine gelmek ma’nâsınadır.

اَلْغُبُّ [el-gubb] (gayn’ın zammıyla) Denizin şol taşkın dalgasına ve talazına denir ki karadan vâfirce ırak yere dek medd eyleye. Ve dere içi gibi derin ve çukur yere denir. Cem’i أَغْبَابٌ [agbâb] gelir ve غُبُوبٌ [gubûb] gelir zammıla.

s. 1. A camel-watering on alternate days. 2. A tertian fever and ague.

advl. accus. def. After, immediately after.

اَلْغِبُّ [el-gibb] (gayn’ın kesriyle) Deve bir gün suya gelip bir gün terk etmek; tekûlu: غَبَّتِ الْإِبِلُ تَغِبُّ غِبًّا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي ve tekûlu: غَبَبْتُ عَنِ الْقَوْمِ إِذَا جِئْتَ يَوْمًا وَتَرَكْتَ يَوْمًا Ve bir gün ısıtma tutup bir gün terk etmeğe غِبٌّ [gibb] dedikleri bundandır. Ve ziyârette olan غِبٌّ [gibb] ba’zılar eyitti hafta da bir kerre olandır; yukâlu: “زُرْ غِبًّا تَزْدَدْ حُبًّا” Ve her şey’in 'âkibetine غِبٌّ [gibb] derler; yukâlu: غَبَّتِ الْأُمُورُ أَيْ صَارَتْ إِلَى أَوَاخِرِهَا Ve et râyiha bağlamak ma’nâsına da gelir; yukâlu: غَبَّ اللَّحْمُ أَيْ أَنْتَنَ Ve akşamlamak ma’nâsına da gelir; ve minhu kavluhum: رُوَيْدَ الشِّعْرَ يَغِبُّ Ya’nî şir’i te’ennî eyledi, akşamdan sabâha ve sabâhtan akşama te’hîr etmekle.