a. pl. of عقیم Barren.

اَلْعَقِمُ [el-'akim] ('ayn’ın fethi ve kâf’ın sükûnuyla) Bir cins alaca.

اَلْعَكْمُ [el-'akm] ('ayn’ın fethi ve kâf’ın sükûnuyla) Metâ’ı bir sevble çekip bağlamak ma’nâsınadır, yük dengini şeritlemek gibi; yukâlu: عَكَمَ الْمَتَاعَ عَكْمًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا شَدَّهُ بِثَوْبٍ Ve عَكْمٌ [‘akm] Adamın bedeninde yanın iç yüzüne denir; yukâlu: إِشْتَكَى عَكْمَهُ أَيْ دَاخِلَ جَنْبِهِ Ve bir adamın ziyâretinden memnû’ olmak ma’nâsınadır; yukâlu: عُكِمَ الرَّجُلُ عَنْهُ عَلَى الْمَجْهُولِ أَيْ صُرِفَ عَنْ زِيَارَتِهِ Ve muntazır olmak ma’nâsınadır; yukâlu: عَكَمَ إِلَيْهِ إِذَا انْتَظَرَ Ve bir kimse üzere yürüyüp hamle eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: عَكَمَ عَلَيْهِ إِذَا كَرَّ Ve bir arz ve mahalle kasd ve teveccüh eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: عَكَمَ الْأَرْضَ كَذَا إِذَا يَمَّمَهَا Ve gerilenmek, te’ehhür ma’nâsınadır; yukâlu: مَا عَكَمَ عَنْ شَتْمِهِ أَيْ مَا تَأَخَّرَ Ve deve semirip gövdesi kat kat yağ bağlamak ma’nâsınadır; yukâlu: عَكَمَتِ الْإِبِلُ إِذَا سَمِنَتْ وَحَمَلَتْ شَحْمًا عَلَى شَحْمٍ

vn. & s. A being barren, sterile, barrenness, sterility.

اَلْعَكْمُ [el-'akm] ('ayn’ın fethi ve kâf’ın sükûnuyla) Metâ’ı bir sevble çekip bağlamak ma’nâsınadır, yük dengini şeritlemek gibi; yukâlu: عَكَمَ الْمَتَاعَ عَكْمًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا شَدَّهُ بِثَوْبٍ Ve عَكْمٌ [‘akm] Adamın bedeninde yanın iç yüzüne denir; yukâlu: إِشْتَكَى عَكْمَهُ أَيْ دَاخِلَ جَنْبِهِ Ve bir adamın ziyâretinden memnû’ olmak ma’nâsınadır; yukâlu: عُكِمَ الرَّجُلُ عَنْهُ عَلَى الْمَجْهُولِ أَيْ صُرِفَ عَنْ زِيَارَتِهِ Ve muntazır olmak ma’nâsınadır; yukâlu: عَكَمَ إِلَيْهِ إِذَا انْتَظَرَ Ve bir kimse üzere yürüyüp hamle eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: عَكَمَ عَلَيْهِ إِذَا كَرَّ Ve bir arz ve mahalle kasd ve teveccüh eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: عَكَمَ الْأَرْضَ كَذَا إِذَا يَمَّمَهَا Ve gerilenmek, te’ehhür ma’nâsınadır; yukâlu: مَا عَكَمَ عَنْ شَتْمِهِ أَيْ مَا تَأَخَّرَ Ve deve semirip gövdesi kat kat yağ bağlamak ma’nâsınadır; yukâlu: عَكَمَتِ الْإِبِلُ إِذَا سَمِنَتْ وَحَمَلَتْ شَحْمًا عَلَى شَحْمٍ

اَلْعَقِيمُ [el-'akîm] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve اَلْعَقِيمَةُ [el-'akîmet] (hâ’yla) Haml kabûl eylemeyen rahime denir; yukâlu: رَحِمٌ عَقِيمٌ وَعَقِيمَةٌ أَيْ مَعْقُومَةٌ Ve kısır kalmış hatuna vasf olur; cem’i عَقَائِمُ ['akâ’im] ve عُقْمٌ ['ukm] gelir 'ayn’ın zammıyla; yukâlu: إِمْرَأَةٌ عَقِيمٌ أَيْ مَعْقُومٌ Şârih der ki رَحِمٌ [rahîm] mü’ennes olmakla vasfı te’nîsine nazaran mü’ennes ve lafzı i’tibârıyla müzekker olur. Ve مَرْأَةٌ [mer’et] vasf-ı hâss olmakla müzekkeren vârid olur. İntehâ. Ve عَقِيمٌ [‘akîm] Veledi olmayan er kişiye de vasf olur. Bunun cem’i عُقَمَاءُ [‘ukamâ’] gelir, كُرَمَاءُ [kuremâ’] vezninde ve عِقَامٌ ['ikâm] gelir 'ayn’ın kesriyle ve عَقْمَى ['akmâ] gelir, سَكْرَى [sekrâ] vezninde; yukâlu: رَجُلٌ عَقِيمٌ إِذَا كَانَ لَا يُولَدُ لَهُ Ve ‘Arabların اَلْمُلْكُ عَقِيمٌ kavlleri mülk ve saltanat bâbında neseb nâfi’ olmadığına mebnîdir, zîrâ mülk ve saltanat talebi zımnında eb ve veled ve ah ve 'amm gibi ekârib katl ve itlâf olunur. Ve رِيحٌ عَقِيمٌ [rîhun 'akîm] Lâkih olmayan ya’nî sehâb peydâ eylememekle sebeb-i 'âdî-i emtâr olmayan yele ıtlâk olunur; yukâlu: رِيحٌ عَقِيمٌ أَيْ غَيْرُ لَاقِحٍ Ve حَرْبٌ عَقِيمٌ [harbun 'akîm] Şedîd olan cenge ıtlâk olunur, ke-mâ se-yuzkeru.

iz. ar. Kısırlık, erkek veya kadının çocuğu olmaması.

(a. i.) : erkek ve dişi kısırlığı.

اَلْعَقَامُ [el-'akâm] (سَحَابٌ [sehâb] vezninde) Bu dahi veledi olmayan kişiye denir. Ve عَقِيمٌ [‘akîm] gibi harb ve kıtâle vasf olur, ke-mâ se-yuzkeru. Ve bed-hûy adama vasf olur; yukâlu: رَجُلٌ عَقَامٌ أَيْ سَيِّءُ الْخُلُقِ Ve bir vechle ber’ ve ifâkat bulmayan derd ve 'illete vasf olur ve bunda 'ayn’ın zammı efsahtır; yukâlu: دَاءٌ عَقَامٌ وَعُقَامٌ إِذَا كَانَ لَا يَبْرَأُ Ve genç olup yavuz ve şedîd olan nâkaya denir; yukâlu: نَاقَةٌ عَقَامٌ أَيْ بَازِلٌ شَدِيدَةٌ

اَلْعُقْمُ [el-'ukm] ('ayn’ın zammı ve kâf’ın sükûnuyla) Kısırlık ma’nâsınadır; nisvânın rahimlerinde bir هَزْمَةٌ [hezmet] ve 'ârıza olduğundan hâmil olmazlar; yukâlu: بِهَا عُقْمٌ وَهِيَ هَزْمَةٌ تَقَعُ فِي الرَّحِمِ فَلَا تَقْبَلُ الْوَلَدَ Mütercim der ki mü’ellif sebeb-i عُقْمٌ ['ukm]u yalnız rahime 'azv eylemiştir, erkek tarafından dahi olur, Tezkire’de Dâvûd yüz kadar esbâb sebt eylemiştir, fe’lyurâca’. Ve عُقْمٌ ['ukm] vasfı dişiye mahsûs değildir, erkeğe de vasf olur, ke-mâ se-yuzkeru, niteki عُقْرٌ ['ukr] dahi böylecedir.