Yan, orta. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; yan taraf, kenar.

Genişlemek. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; u (عِرَض, عَرَاضَة), geniş olmak, büyümek, enli olmak.

En, öneri, gösterme, takdim, sunma, sergileme, teftiş, arz, genişlik, teklif. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; teşhir, gösteri, (الفِلْم السِّينَمَائِي) vizyon, nümayiş, şov, tanıtma, ibraz, ortaya koyma, tedarik, resmi geçit, tekrar, alay, çılgınlık, sunu, fiyat önerisi, delilik, sunum, ifade, tören, gösterim, açıklama, tiyatro vb.de arz.

Onur, şeref, itibar, ırz. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; namus, saygıdeğerlik, kıymet.

Sunmak, sergilemek, teşhir etmek, göstermek. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; görünmek, başına gelmek, dönmek, incelemek, gözden geçirmek, yoklamak, muayene etmek, علىgöstermek, sınamak, sınavdan geçirmek, (…, imtihana, teste) على tabi tutmak, teftiş etmek, takdim etmek, ortaya atmak, önermek, ortaya koymak, ortaya getirmek, teklif etmek, ikram etmek, ileri sürmek.

(a. i. c. : a’râz) : 1) şan veşeref, namus, iffet. Ehl-i ırz : namuslu kimseler. 2) perde. Hetk-ı ırz : namus perdesini yırtma

(a. i.) : bir büyüğe sunma, gösterme, bildirme, önüne koyma, (bkz. : arza).

(a. i. c. : a’râz) : 1) işaret, alâmet. 2) tesadüf. 3) kaza, felâket. 4) fels. kendi kendine vücut bulamayıp başka bir cevherle meydana gelen hal ve keyfiyet.

(a. i.) : 1) en, genişlik. 2) astr. *enlem.

Araz, ilinek, belirti, semptom. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; asli olmayan özellik, emare, tıb. araz, bulgu, işaret, bir şey için zorunlu olmayıp ekstra olan, olgu, asli olmayan, geçici, kayda şarta bağlı, fenomen.