a. (fem. عذقە) Pleasing, agreeable.

s. (pl. اعذاق عذوق،) A whole bunch of ripe dates or grapes.

اَلْعَزْقُ [el-'azk] ('ayn’ın fethi ve zâ-yı mu’cemenin sükûnuyla) Hâssaten yeri yarmak ma’nâsınadır; yukâlu: عَزَقَ الْأَرْضَ خَاصَّةً عَزْقًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا شَقَّهَا Ve sür’atle yelmek ma’nâsınadır; yukâlu: عَزَقَ الرَّجُلُ عَزْقًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا أَسْرَعَ فِي الْعَدْوِ Ve bir haberi mahalline îsâl eylemeyip 'avk ve te’hîr eylemek ma’nâsınadır; tekûlu: عَزَقَ الْخَبَرَ عَنِّي إِذَا حَبَسَهُ Ve bir kimseyi vurup süst ve bî-mecâl yere yamamak ma’nâsınadır; tekûlu: عَزَقْتُهُ ضَرْبًا أَيْ أَثْخَنْتُهُ

s. (pl. عذوق عذاق،) A date-palm in fruit.

اَلْعِذْقُ [el-'izk] ('ayn’ın kesriyle) Hurmâ salkımına denir, kezâlik üzüm salkımına denir yâhûd hurmâsı yâhûd üzümü ekl olunmuş salkım çöpüne denir; cem’i أَعْذَاقٌ [a’zâk] ve عُذُقٌ ['uzuk] gelir zammeteynle; yukâlu: قَطَعَ عِذْقَ النَّخْلِ وَالْعِنَبِ وَهُوَ الْقِنْوُ مِنَ النَّخْلِ وَالْعُنْقُودُ مِنَ الْعِنَبِ أَوْ إِذَا أُكِلَ مَا عَلَيْهِ Ve عِذْقٌ ['İzk] Medîne’de Benî Umeyye b. Zeyd’e mahsûs bir kulenin ismidir. Ve 'izz ve mecd ve rif’at ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: فِي بَنِي فُلاَنٍ عِذْقٌ قَدِيمٌ أَيْ عِزٌّ وَمَجْدٌ Ve çatallı ağaç dalına denir.

اَلْعَذْقُ [el-'azk] ('ayn’ın fethi ve zâl-ı mu’cemenin sükûnuyla) Yemişli hurmâ ağacına denir; cem’i أَعْذُقٌ [a’zuk] ve عِذَاقٌ ['izâk] gelir 'ayn’ın kesriyle. Ve عَذْقٌ ['azk] Masdar olur, deve sürüsünden buğuru kovup sürüyü bir araya toplamak ma’nâsına; yukâlu: عَذَقَ الْفَحْلَ عَنِ الْإِبِلِ عَذْقًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا دَفَعَ عَنْهَا وَحَوَاهَا Ve koyuna kendi rengine muhâlif bir nesne ile nişân eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: عَذَقَ الشَّاةَ إِذَا وَسَمَهَا بِالْعَذْقَةِ Ve bir kimseye bir 'ayb ve töhmet isnâd eylemek yâhûd hakkında bed söz söylemek ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: عَذَقَ فُلاَنًا بِشَرٍّ أَوْ قَبِيحٍ إِذَا رَمَاهُ بِهِ Ve bir şey’i bir nesneye nisbet eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: عَذَقَهُ إِلَى كَذَا إِذَا نَسَبَهُ Ve deve ishâl eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: عَذَقَ الْبَعِيرُ إِذَا ثَلَطَ Ve Mekke ayrığı dedikleri otun yemişi belirmek ma’nâsınadır; yukâlu: عَذَقَ الْإِذْخِرُ إِذَا ظَهَرَتْ ثَمَرَتُهُ

Salkım. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; hurma salkımı, branşları olan dal, armuttaki gibi çiçek açma şekli.

(a. s.) : hoşa giden.

اَلْعَزِيقُ [el-'azîk] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Dağ aralıklarında olan oturaklı düz yere denir.

اَلْعِذْقُ [el-'izk] ('ayn’ın kesriyle) Hurmâ salkımına denir, kezâlik üzüm salkımına denir yâhûd hurmâsı yâhûd üzümü ekl olunmuş salkım çöpüne denir; cem’i أَعْذَاقٌ [a’zâk] ve عُذُقٌ ['uzuk] gelir zammeteynle; yukâlu: قَطَعَ عِذْقَ النَّخْلِ وَالْعِنَبِ وَهُوَ الْقِنْوُ مِنَ النَّخْلِ وَالْعُنْقُودُ مِنَ الْعِنَبِ أَوْ إِذَا أُكِلَ مَا عَلَيْهِ Ve عِذْقٌ ['İzk] Medîne’de Benî Umeyye b. Zeyd’e mahsûs bir kulenin ismidir. Ve 'izz ve mecd ve rif’at ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: فِي بَنِي فُلاَنٍ عِذْقٌ قَدِيمٌ أَيْ عِزٌّ وَمَجْدٌ Ve çatallı ağaç dalına denir.