اَلْعِدَةُ [el-'idet] ('ayn’ın kesriyle) İhsân etmeği boynuna almaktır.

اَلْعُدَّةُ [el-'uddet] ('ayn’ın zammı ve dâl’ın teşdîdiyle) Bir nesnenin işe yarayanı; yukâlu: هُوَ مِنْ عُدَّةِ الْمَالِ Ve عُدَّةٌ ['uddet] Hâzırlanmak ma’nâsına da gelir; yukâlu: كُونُوا عَلَى عُدَّةٍ أَيِ اسْتِعْدَادٍ Ve عُدَّةٌ ['uddet] Yavuz gün için yat ve yarak hâzırlamağa dahi derler; yukâlu: أَعْدَدْتُ لِحَوَادِثِ الدَّهْرِ عُدَّةً أَيْ هَيَّأْتُ لَهَا شَيْئًا مِنَ الْمَالِ وَالسِّلَاحِ

اَلْعِدَةُ [el-'idet] ('ayn’ın kesriyle) ve اَلْوَعْدُ [el-va’d] (وَجْدٌ [vecd] vezninde) ve اَلْمَوْعِدَةُ [el-mev’idet] (masdar-ı mîmî olarak) ve اَلْمَوْعُودُ [el-mev’ûd] (مَفْعُولٌ [mef’ûl] vezninde) ve اَلْمَوْعُودَةُ [el-mev’ûdet] (مَصْدُوقَةٌ [masdûkat] vezninde) Kavlle bir nesneyi edecek ve işleyecek olmak ma’nâsınadır ki bir kimseye söz vermek ta’bîr olunur; yukâlu: وَعَدَهُ الْأَمْرَ وَبِالْأَمْرِ عِدَةً وَوَعْدًا وَمَوْعِدًا وَمَوْعِدَةً وَمَوْعُودًا وَمَوْعُودَةً ve yukâlu: وَعَدَهُ خَيْرًا وَشَرًّا

عِدَّةُ الْمَرْأَةِ ['iddetu’l-mer’et] ('ayn’ın kesriyle) Hayzı günleridir. Ve عِدَّةٌ ['iddet] Bir niçe ma’nâsına dahi gelir; yukâlu: أَنْفَذْتُ عِدَّةَ كُتُبٍ أَيْ جَمَاعَةَ كُتُبٍ Ve إِنْفَاذٌ [infâz] fâ ile ve zâl-ı mu’ceme ile irsâl ma’nâsınadır.

اَلْعُدَّةُ [el-'uddet] ('ayn’ın zammıyla) Yat ve yarağa denir ki bir nesnenin levâzım ve mühimmâtından 'ibârettir; yukâlu: أَخَذَ عُدَّتَهُ أَيْ هَيْئَتَهُ Ve عُدَّةٌ ['uddet] ve عُدٌّ ['udd] (hâ’sız) Ba’zı nev-civânların yüzlerinde mercimek gibi hurde hurde zuhûr eden sivilcelere denir ki bülûg hengâmında olur, نَمَشٌ [nemeş] dahi denir, nâs ona yiğitlik çıbanı ta’bîr ederler.

اَلْعِدَّةُ [el-'iddet] ('ayn’ın kesriyle) Fi’l-asl masdardır, ba’dehu ma’dûd ma’nâsına isti’mâl olundu. Bu münâsebetle sayılmak şânından olan cemâ’at ma’nâsına müsta’mel oldu, gerek 'adedi ma’lûm olsun, gerek olmasın ve ondan Türkîde niçe ile ta’bîr olunur ve minhu عِنْدِي عِدَّةُ كُتُبٍ أَيْ جَمَاعَةُ كُتُبٍ ve tekûlu: رَأَيْتُ عِدَّةَ رِجَالٍ وَعِدَّةَ نِسَاءٍ أَيْ جَمَاعَةً Ve عِدَّةُالْمَرْأَةِ ['iddetu’l-mer’et] ya’nî mutallaka yâhûd zevci vefât eylemiş hatunun 'iddeti eyyâm-ı akrâsı ve eyyâm-ı ahdâdıdır ki eyyâm-ı ma’dûdedir, murâd talâkla yüz gün ve zevcin mevtiyle yüz otuz gündür. Müddet-i mezbûrun inkızâsından mukaddem zevc-i âhere 'akd olunmaz; yukâlu: هِيَ فِي الْعِدَّةِ وَهِيَ أَيَّامُ أَقْرَائِهَا وَأَيَّامُ أَحْدَادِهَا عَلَى الزَّوْجِ

Birkaç, birçok, sayı, pek çok, iddet. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; sayısız, ayrı ayrı, farklı, değişik, çeşitli, bazı, kalabalık, çok sayıda, adet, sayılan şeylerin miktarı.

Hazırlık, donanım, takım, alet. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; gereç, edevat, teçhizat, alet edavat, araç gereç, donatı, aparat, materyal, cihaz, aygıt, techizat, aletler, donanım (çoğ), takım taklavat, eyer, palanga, hazır olma, alet edevat, hazır bulunma.

Söz, vaat.

اَلْعُدَّةُ [el-'uddet] ('ayn’ın zammıyla) Yat ve yarağa denir ki bir nesnenin levâzım ve mühimmâtından 'ibârettir; yukâlu: أَخَذَ عُدَّتَهُ أَيْ هَيْئَتَهُ Ve عُدَّةٌ ['uddet] ve عُدٌّ ['udd] (hâ’sız) Ba’zı nev-civânların yüzlerinde mercimek gibi hurde hurde zuhûr eden sivilcelere denir ki bülûg hengâmında olur, نَمَشٌ [nemeş] dahi denir, nâs ona yiğitlik çıbanı ta’bîr ederler.