اَلْعُطُونُ [el-'utûn] (قُعُودٌ [ku’ûd] vezninde) Bu dahi deve suya kandıktan sonra su yöresinde yatmak ma’nâsınadır; yukâlu: عَطَنَتِ الْإِبِلُ عُطُونًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَالثَّانِي إِذَا رَوِيَتْ ثُمّ بَرَكَتْ Ve nâka su içtikten sonra eski yatağına gitmek, 'alâ-kavlin ibtidâ içmemekle عَطَنٌ ['atan]a redd edip bir mikdâr intizârdan sonra def’a-i sâniyede suya 'arz olunmak yâhûd suya kandıktan sonra çökertmek ma’nâsınadır; yukâlu: عُطِنَتِ النَّاقَةُ عُطُونًا وَهُوَ أَنْ تُرَاحَ بَعْدَ شُرْبِهَا أَوْ رَدُّهَا إِلَى الْعَطَنِ لِيَنْتَظِرَ بِهَا لِأَنَّهَا لَمْ تَشْرَبْ أَوَّلًا ثُمَّ يُعْرَضُ عَلَيْهَا الْمَاءُ ثَانِيًا أَوْ هُوَ أَنْ تَرْوَى ثُمَّ تُبْرَكَ