اَلظِّئْرُ [ez-zi’r] (zâ’nın kesri ve hemzenin sükûnuyla) Şol hatuna ve sâ’ir hayvâna denir ki gayrın veledine yakılıp emzirir ola. İnsânda olana dâye ve süt anası ta’bîr olunur, lâkin süt anasından e’ammdır, zîrâ ظِئْرٌ [zi’r] zeker ve ünsâya ıtlâk olunur. Cem’i أَظْؤُرٌ [ez’ur] gelir, أَفْلُسٌ [eflus] vezninde ve أَظْئَارٌ [ez’âr] gelir, أَبْيَارٌ [ebyâr] vezninde ve ظُؤُورٌ [zu’ûr] ve ظُؤُورَةٌ [zu’ûret] gelir zâ’ların zammıyla ve ظُؤَارٌ [zu’âr] gelir, رُخَالٌ [ruhâl] vezninde ve ظُؤْرٌ [zu’r] gelir, zâ’nın zammıyla. Kâle’ş-şârih ve fi’n-Nihâye: وَمِنْهُ حَدِيثُ سَيْفِ الْقَيْنِ ظِئْرُ إِبْرَاهِيمَ ابْنِ النَّبِيِّ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ وَهُوَ زَوْجُ مُرْضِعَتِهِ Ve minhu hadîsu 'Ömer radıyallâhu ‘anhu: “أُعْطِي رُبَعَةً يَتْبَعُهَا ظِئْرُهَا” أَيْ أُمُّهَا وَأَبُوهَا Ve ظِئْرٌ [zi’r] Köşkün rüknüne ıtlâk olunur; yukâlu: شَيَّدَ ظِئْرَ الْقَصْرِ أَيْ رُكْنَهُ Ve binâlarda kirişleme ve ok ta’bîr ettikleri büyük direğe ıtlâk olunur ki üzerine direkleri vaz’ olunmak için duvarın bir yanına üstüvâr olunur.