اَلطَّمُّ [et-tamm] (tâ’nın fethi ve mîm’in teşdîdiyle) ve اَلطُّمُومُ [et-tumûm] (عُمُومٌ ['umûm] vezninde) Su çoğalıp kabarmakla her yeri basıp bürümek ma’nâsınadır; yukâlu: طَمَّ الْمَاءُ طَمًّا وَطُمُومًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا غَمَرَ Ve doldurmak ma’nâsınadır; yukâlu: طَمَّ الْإِنَاءَ إِذَا مَلَأَهُ Ve kuyuyu örtüp düpdüz belirsiz eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: طَمَّ الرَّكِيَّةَ طَمًّا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَالثَّانِي إِذَا دَفَنَهَا وَسَوَّاهَا Ve bir nesne pek çoğalmakla kabarıp yücelmek ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: طَمَّ الشَّيْءُ إِذَا كَثُرَ حَتَّى عَلَا وَغَلَبَ Ve başın bir mikdâr yerini tırâş eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: طَمَّ رَأْسَهُ إِذَا غَضَّ مِنْهُ Şârih der ki Esâs’ta إِذَا حَلَقَهُ 'ibâretiyle mübeyyen olmakla tamâm tırâş eylemek olur. Ve طَمٌّ [tamm] Saçı kırkmak, 'alâ-kavlin örüp tortop başta bükmek ma’nâsınadır; yukâlu: طَمَّ شَعْرَهُ إِذَا جَزَّهُ أَوْ عَقَصَهُ Ve kuş ağacın tepesine konmak ma’nâsınadır; yukâlu: طَمَّ الطَّائِرُ الشَّجَرَةَ إِذَا عَلَاهَا Ve طَمٌّ [tamm] ve طَمِيمٌ [tamîm] Cüst ve çâlâk olmak, 'alâ-kavlin rûy-i zemînde seyr ve seyâhat etmek yâhûd âhestece seğirtmek ma’nâsınadır; yukâlu: طَمَّ الرَّجُلُ وَالْفَرَسُ طَمًّا وَطَمِيمًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَالْأَوَّلِ إِذَا خَفَّ أَيْ أَسْرَعَ أَوْ ذَهَبَ عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ أَوْ عَدَا عَدْوًا سَهْلًا