اَلطَّمُّ [et-tamm] (tâ’nın fethi ve mîm’in teşdîdiyle) ve اَلطُّمُومُ [et-tumûm] (عُمُومٌ ['umûm] vezninde) Su çoğalıp kabarmakla her yeri basıp bürümek ma’nâsınadır; yukâlu: طَمَّ الْمَاءُ طَمًّا وَطُمُومًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا غَمَرَ Ve doldurmak ma’nâsınadır; yukâlu: طَمَّ الْإِنَاءَ إِذَا مَلَأَهُ Ve kuyuyu örtüp düpdüz belirsiz eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: طَمَّ الرَّكِيَّةَ طَمًّا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَالثَّانِي إِذَا دَفَنَهَا وَسَوَّاهَا Ve bir nesne pek çoğalmakla kabarıp yücelmek ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: طَمَّ الشَّيْءُ إِذَا كَثُرَ حَتَّى عَلَا وَغَلَبَ Ve başın bir mikdâr yerini tırâş eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: طَمَّ رَأْسَهُ إِذَا غَضَّ مِنْهُ Şârih der ki Esâs’ta إِذَا حَلَقَهُ 'ibâretiyle mübeyyen olmakla tamâm tırâş eylemek olur. Ve طَمٌّ [tamm] Saçı kırkmak, 'alâ-kavlin örüp tortop başta bükmek ma’nâsınadır; yukâlu: طَمَّ شَعْرَهُ إِذَا جَزَّهُ أَوْ عَقَصَهُ Ve kuş ağacın tepesine konmak ma’nâsınadır; yukâlu: طَمَّ الطَّائِرُ الشَّجَرَةَ إِذَا عَلَاهَا Ve طَمٌّ [tamm] ve طَمِيمٌ [tamîm] Cüst ve çâlâk olmak, 'alâ-kavlin rûy-i zemînde seyr ve seyâhat etmek yâhûd âhestece seğirtmek ma’nâsınadır; yukâlu: طَمَّ الرَّجُلُ وَالْفَرَسُ طَمًّا وَطَمِيمًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَالْأَوَّلِ إِذَا خَفَّ أَيْ أَسْرَعَ أَوْ ذَهَبَ عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ أَوْ عَدَا عَدْوًا سَهْلًا

اَلطِّمُّ [et-timmet] (tâ’nın kesriyle) Suya ıtlâk olunur, 'alâ-kavlin suyun yüzünde olan hâr u hâşâk ve sâ’ir nesneye denir yâhûd mevcin ve sel suyunun alıp götürdüğü selintiye denir. Ve deryâya ıtlâk olur. Ve 'aded-i kesîre denir. Ve kuyuyu kapayıp örttükleri toprağa denir. Ve 'aceb ma’nâsınadır. Ve ta’accüb olunacak 'acîb nesneye denir. Ve devekuşunun erkeğine denir. Ve büyük zekere denir. Ve cinsi pâk yüğrük ata denir.

s. The sea, ocean.

vn. & s. 1. A being at high tide or overflowing and boisterous. 2. A being overwhelming. 3. A filling up.

اَلطَّمُّ [et-tamm] (tâ’nın fethi ve mîm’in teşdîdiyle) Sel yâ gayrı nesne çoğalıp galebe kılmak; yukâlu: جَاءَ السَّيْلُ فَطَمَّ الرَّكِيَّةَ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ أَيْ دَفَنَهَا وَسَوَّاهَا Ve رَكِيَّةٌ [rekiyyet] râ’nın fethi ve yâ’nın teşdîdiyle suyu yakın olan kuyu. Ve طَمٌّ [tamm] Kılı kırkmağa dahi derler; yukâlu: طَمَّ شَعْرَهُ إِذَا جَزَّهُ

اَلطِّمُّ [et-timm] (tâ’nın kesri ve mîm’in teşdîdi ile) Deryâ, bahr ma’nâsına. Ve bu sebebden mâl-ı kesîre dahi ıtlâk olunur; yukâlu: جَاءَ بِالطِّمِّ وَالرِّمِّ أَيْ بِالْمَالِ الْكَثِيرِ Ve رِمٌّ [rimm] râ’nın kesri ile toprak ma’nâsınadır.