اَلطِّمِرُّ [et-timirr] (فِلِزٌّ [filizz] vezninde) ve اَلطِّمْرِرُ [et-timrir] (زِبْرِجٌ [zibric] vezninde) ve اَلطِّمْرِيرُ [et-timrîr] (قِطْمِيرٌ [kitmîr] vezninde) ve اَلْأُطْمُرُّ [el-utmurr] (أُرْدُنٌّ [urdunn] vezninde) Bunlar da soy ve yüğrük ata denir.

اَلطِّمْرُ [et-timr] (tâ’nın kesriyle) Eski sevbe, 'alâ-kavlin yünden nesc olunmamış olan köhne ve yeprik 'abâ ve kilim ve ihrâm makûlesine denir. Cem’i أَطْمَارٌ [atmâr] gelir.

Gömülmek.

اَلطَّمْرُ [et-tamr] (غَمْرٌ [gamr] vezninde) Bir nesneyi zîr-i türâba defn eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: طَمَرَ الشَّيْءَ طَمْرًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا دَفَنَهُ Ve gizlemek ma’nâsınadır; yukâlu: طَمَرَهُ إِذَا خَبَأَهُ Ve طَمْرٌ [tamr] ve طُمُورٌ [tûmûr] ve طِمَارٌ [timâr] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Aşağıya sıçramak, 'alâ-kavlin yükseğe sıçramak ma’nâsınadır; yukâlu: طَمَرَ الرَّجُلُ طَمْرًا وَطُمُورًا وَطِمَارًا إِذَا وَثَبَ إِلَى أَسْفَلٍ أَوْ فِي السَّمَاءِ أَيْ الْعُلْوِ Ve طَمْرٌ [tamr] مَطْمُورَةٌ [matmûret]i bir nesne ile doldurmak ma’nâsınadır; tekûlu: طَمَرْتُ الْمَطْمُورَةَ طَمْرًا إِذَا مَلَأْتَهَا Ve yara şişip kabarmak ma’nâsına müsta’meldir, gûyâ ki yukarı sıçramış olur; yukâlu: طَمَرَ الْجُرْحُ إِذَا انْتَفَخَ Ve diş ağrısı şiddetlenmek ma’nâsınadır; yukâlu: طُمِرَ الرَّجُلُ فِي ضِرْسِهِ عَلَى بِنَاءِ الْمَجْهُولِ إِذَا هَاجَ وَجَعُهُ Ve طُمُورٌ [tumûr] Seyr ve seyâhat eylemek ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: طَمَرَ الرَّجُلُ طُمُورًا إِذَا ذَهَبَ فِي الْأَرْضِ

Gömme.

Tımarlamak, kaşağılamak.

Yarış atı.

Kapatmak. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; gömmek, toprağa vermek, defnetmek, içine oturtmak, kakmak, yerleştirmek, örtmek, doldurmak.

Eski giyecek, eski elbise.

i. [Damlar gibi vurması vech-i tesmiyesi olabilir] 1. Beden-i insanda kanın cevelân ettiği yollar ki muhtelif kalınlıkta borulardan ibarettir. Irk, şiryân, verîd, reg: nabızlı damar; şahdamar = kanı veren büyük damar, şiryân; ak damar = sinir. 2. Damar veya köke benzeyip bir cismin her tarafında teşa‘ub eden yollar, turuk-ı ihtilât: yağmur suları yerin damarlarına girer. 3. Mermer ve ona müşâbih dalgalı şeylerdeki çizgiler: penbe damarlı ve beyaz zemînli ebrû. 4. Toprağın içindeki maden filizleri ve su tabakası: kuvarç (kuvars) kayası üzerinde altın damarları bulunur; bu suyun damarı zengin. 5. mc. Hulk, tabiat, nihâd: damarı tuttu = inâda başladı; damarına dokundu = hiddet etti, münfa‘il oldu.