اَلطَّلاَقُ [et-talâk] (tâ’nın fethiyle) ‘Avret zevcinden boş olmak ma’nâsınadır ki kayd-ı nikâhtan halâs olur; yukâlu: طَلَقَتِ الْمَرْأَةُ مِنْ زَوْجِهَا وَطَلُقَتْ طَلاَقًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالْخَامِسِ إِذَا بَانَتْ Şârihin beyânına göre işbu طَلاَقٌ [talâk] mâddesi tahliye mine’l-kayd ma’nâsına mevzû’ olup ma’ânî-i sâ’ire ondan münşa’ibdir. Ve طَلاَقٌ [talâk] lafzı vech-i mezkûr üzere masdar olup ism olarak dahi isti’mâl olunur; ve minhu kavluhu ta’âlâ: ﴿اَلطَّلاَقُ مَرَّتَانِ﴾ الآية Türkîde ondan boşamak ve boşanmak ile ta’bîr olunur. İntehâ.

اَلطَّالِقُ [et-tâlik] طَلاَقٌ [talâk]-ı mezkûrdan vasftır, boş olan ‘avrete denir, cem’i طُلَّقٌ [tullak] gelir, رُكَّعٌ [rukka’] vezninde ve طَالِقَةٌ [tâlikat] dahi denir hâ’yla, cem’i طَوَالِقُ [tavâlik] gelir. Şârihin beyânına göre kavl-i evvel Basriyyûn kavlidir ki nisvâna muhtass olan sıfâttandır, ذَاتُ طَلاَقٍ ma’nâsınadır ki niseb üzere olur. Ve 'inde’l-Ahfeş mâzî ma’nâsında طَالِقٌ [tâlik] ve müstakbelde طَالِقَةٌ [tâlikat] isti’mâl olunur, ya’nî eğer hatun bi’l-fi’l boş ise طَالِقٌ [tâlik] denir, ve boşanmak dâ’iyesinde ise طَالِقَةٌ [tâlikat] denir; fe-yukâlu: إِمْرَأَةٌ طَالِقٌ أَيْ طَلَّقَهَا زَوْجُهَا وَيُقَالُ إِمْرَأَةٌ طَالِقَةٌ غَدًا İntehâ. Ve طَالِقٌ [tâlik] Yularsız salma nâkaya denir, 'alâ-kavlin suya giden nâkaya yâhûd bir gün bir gece aralık verip ba’dehu sağılır olan nâkaya denir; cem’i طَوَالِقُ [tavâlik]tir. Ve طَالِقَةٌ [tâlikat] Salma nâkaya denir ki obanın ve mer’ânın her tarafından dilediği yerlerde başlı başına ra’y eder ola yâhûd şol nâkaya denir ki çoban onu kendi nefsi için ihtiyâr edip sâ’ir nâkaları 'ale’l-'âde suya götürüp sağdıkta onu terk eyleye; yukâlu: نَاقَةٌ طَالِقَةٌ إِذَا صَارَتْ تُرْسَلُ فِي الْحَيِّ تَرْعَى مِنْ جَنَابِهِمْ حَيْثُ شَاءَتْ أَوْ هِيَ الَّتِي تَتْرُكُهَا الرَّاعِي لِنَفْسِهِ فَلاَ يَحْتَلِبُهَا عَلَى الْمَاءِ

Şen olmak, güleç olmak.

iz. ar. [fa. تلك telk’den muarreb] şeffâf taş sûretinde bir maden ki cam i’mâline yaramakla beraber ateşe dayandığından ve kâğıt gibi de makasla kesildiğinden, sobanın kapı ve deliklerine konur ve böyle işlerde çok kullanılır.

Birşeyi terk etmek, birşeyi serbest bırakmak, boşamak.

İzinli. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; hür.

Zahmet, serbest, hür, doğum sancısı, من bağımsız, özgür. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; doğum ağrısı, tebessüm eden, sınırlamasız, güleç, parlak, şeffaf tabaka tabaka taş, meşakkat, sıkıntı, açık (hava).

(a. i.) : mika, ören pulu; derii hastalıklarında kullamlan beyaz bir toz, podra.

Serbest bırakmak, boşamak. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; terketmek, bırakmak, terk etmek, reddetmek, tanımamak, ayrılmak, uzaklaşmak.

Serbest bırakılmış, hür.