اَلطَّاعِمُ [et-tâ’im] ve اَلطَّعِمُ [et-ta’im] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Ta’âm husûsunda hoş-hâl olan adama denir ki vüs’ati olmakla ta’âmı firâvân ve nefîs olan adam olacaktır; yukâlu: رَجُلٌ طَاعِمٌ وَطَعِمٌ أَيْ حَسَنُ الْحَالِ فِي الْمَطْعَمِ Ve طَاعِمٌ [tâ’im] Ta’âmdan müstagnî olmuş adama denir; tekûlu: أَنَا طَاعِمٌ عَنْ طَعَامِكُمْ أَيْ مُسْتَغْنٍ

اَلطَّعَامُ [et-ta’âm] (سَحَابٌ [sehâb] vezninde) Buğdaya ıtlâk olunur; yukâlu: فُلَانٌ يَحْتَكِرُ فِي الطَّعَامِ أَيْ فِي الْبُرِّ Şârih der ki deve kısmına مَالٌ [mâl] ıtlâkı gibi طَعَامٌ [ta’âm] dahi buğdayda gâlib olmuştur. İntehâ. Ve طَعَامٌ [ta’âm] Mutlakan ekl olunacak şey’e denir; cem’i أَطْعِمَةٌ [at’imet] gelir, cem’ü’l-cem’i أَطْعِمَاتٌ [et’imât] gelir. Ve طَعْمٌ [ta’m] (tâ’nın fethiyle) ve طَعَامٌ [ta’âm] Masdar olurlar, nesne ekl eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: طَعِمَهُ طَعْمًا وَطَعَامًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا أَكَلَهُ Ve طَعْمُ الشَّيْءِ [ta’mu’ş-şey’] O nesnenin tat ve mezesine denir ki çâşnî dahi derler, kuvvet-i zâ’ika ile ma’lûm olan keyfiyyettir, acılık ve tatlılık ve bunların miyânesi olan tat ve meze gibi gerek ta’âm ve gerek şarâbda olsun; cem’i طُعُومٌ [tu’ûm] gelir; yukâlu: طَعْمُهُ حُلْوٌ أَوْ مُرٌّ Ve iştihâ olunan ta’âma denir; yukâlu: أَحْضَرَ طَعْمًا وَهُوَ مَا يُشْتَهَى مِنَ الطَّعَاِم Ve iştihâya medâr olan şey’e denir, meselâ ta’âmın lezzeti ve halâveti ve i’tidâli gibi. Ve ağaç aşıyı kabûl edip tutmak ma’nâsınadır; yukâlu: أَطْعَمَ الْغُصْنَ فَطَعِمَ طَعْمًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ أَيْ وَصَلَ بِهِ غُصْنًا فَقَبِلَ الْوَصْلَ Ve doymak ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: مَا يَطْعَمُ آكِلُ هَذَا أَيْ مَا يَشْبَعُ Ve bu bâb-ı sâlistendir, zîrâ mü’ellif كَيَمْنَعُ lafzıyla takyîd eyledi.

Leziz, lezzetli.

iz. ar. 1. Yiyinti, rızk, azık. 2. Çaşni, lezzet.

Yemek, tadına bakmak.

Tat, lezzet. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; çeşni, zevk, tadım, lezzetli.

ب aşılamak, aşı yapmak. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; kaplamak, dikmek, kakmak, bitki aşılamak, kakma işlemek, iğne yapmak, parke kaplamak, enjekte etmek, zerk etmek, ekmek, ağacı aşılamak, hastalığa karşı aşılamak, tıpta yamamak, kakma ile süslemek, ahlaki yönden etkilemek.

(a. i. c. : tuûm) : 1) yeme. (bkz : eki). 2) tad, lezzet, zevk.

Aşı, kakma. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; (tuzak) yem, (bitki) aşı, yem, tuzak, hile, aşı dalı, tuzak yemi.

iz. ar. cm: tu‘ûm: 1. Yeme, ekl. 2. Tad, zevk, lezzet: bu meyvenin ta‘mı nasıldır?