اَلطِّرَاقُ [et-tirâk] (tâ’nın kesriyle) Şol na’leyndir ki tatbîk olunup dikilmiş ola. Ve طِرَاقٌ [tirâk] Birbiri üzerine olan yeleğe dahi derler; yukâlu: رِيشٌ طِرَاقٌ إِذَا كَانَ بَعْضُهُ فَوْقَ بَعْضٍ

اَلطُّرَّاقُ [et-turrâk] (tâ’nın zammı ve râ’nın teşdîdiyle) Ricâlden kâhin olan kimseler.

s. 1. A comb. 2. A rake. 3. A hackle. 4. A bird’s crest of feathers. 5. The cockle, cardium edule; also, the scallop, pecten. 6. A stonemason’s tooth-edged mattock. 7. A notched or toothed pattern on a cloth.

a. & s. pl. of طارق .

s. A loud knocking or crashing noise, a loud knock.

اَلطِّرْيَاقُ [et-tiryâk] (قِرْطَاسٌ [kirtâs] vezninde) ve اَلطِّرَّاقُ [et-tirrâk] (tâ’nın kesri ve râ’nın teşdîdiyle) تِرْيَاقٌ [tiryâk] lafzında lügatlerdir.

mh. Madenî şeylerin çıkardığı sesi taklit ve tasvîr eder: tırak kapı kapandı; tırak kırılıp düştü.

i. 1. Saç ve sakal kıllarını birbirlerinden ayıklayıp temizlemeye ve düzletmeye yarayan dişli âlet ki, ekseriya çimşîr (şimşir), boynuz, kemik, fil dişi, abanos vesâireden yapılır; mişt, şâne: saç tarağı; sakal tarağı; seyrek tarak; sık tarak. 2. Çulha destgâhında arış ipliklerinin geçirilmesine mahsus tarak şeklinde pek sık telli âlet ki müteaddid olup, çulha tarafından ayakla tahrîk olunur: bezi tarağa komak. 3. Yün ve keten açıp ayıklamaya mahsus âlet ki birbiri içine geçer telli fırça gibi iki yassı tahtadan ibârettir: yün tarağı, keten tarağı. 4. Taşçıların taşları düzeltmeye mahsus ufak dişli çelik kalemi: taşçı tarağı; tarakla düzeltmek. 5. Toprağı çekip düzeltmek için enli ve müteaddid kısa dişli çapa şeklinde tahta veya demirden bahçıvan âleti, gelberi, tırmık: toprağı kazdıktan sonra tarakla düzeltmeli. 6. Suyun dibindeki çamurları vesâir mevâddı ayıklamaya mahsus geniş kazma şeklinde âlet. 7. Liman ve nehir vesâirenin altını tathîre mahsus makineli duba: limanı tathîr için büyük bir tarak lazım. 8. Kadınların saçlarını tutturmak ve bu vesîle ile de süs için başlarına taktıkları tarak gibi zînet âleti: başında elmaslı bir tarak, bağa bir tarak var idi. 9. Bazı kuşların başında bulunan yassı ve yelpâze sûretinde tüy, tepelik. 10. El ve ayak parmaklarının merbût bulundukları kemikler: ayağının tarağı yüksektir; elinin tarağı geniştir. 11. Balığın nefes yerine su alıp verdiği delikleri kapayan kulak gibi kanatcıklar, sımâh: balık tarağı. 12. İstiridye kabîlinden kabuğu diş diş bir cins deniz böceği.

اَلطِّرَاقُ [et-tirâk] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Zikr olunan koyunun kulağı ortasına basılan damgaya denir. Ve بَيْضَةٌ [beydat] makûlesi nesne eylemek için dökülüp teneke gibi yassılanmış demire denir. Ve kat kat dikilmiş ‘Arab papucunun her katına denir ki papucun endâzesine besberâber ola, kezâlik papucun tekine uygun gelen dîger tekine ıtlâk olunur. Ve mutlakan bir işe uygun gelen işe denir, meselâ bir küpenin teki bir âher küpeye uygun gelmek gibi; yukâlu: هَذَا طِرَاقُهُ أَيْ عَلَى حَذْوِهِ Ve ayakkabının cildine denir ki tasması nez’ olunduktan sonra kalan cildinden 'ibârettir. Ve şol deriye denir ki kalkanın mikdârınca değirmice biçilip kalkana kaplanmış ola. Ve طِرَاقٌ [tirâk] bu ma’nâda mufâ’aleden masdar olur; yukâlu: طَارَقَ التُّرْسَ طِرَاقًا إِذَا قَوَّرَ الْجِلْدَ عَلَى مِقْدَارِهِ فَأَلْزَقَهُ بِهِ

s. 1. A patch, lining, or doubling of the same size and shape with a thing. 2. A beaten plate of iron, fashioned for any purpose.