iz. ar. 1. Vurma, döğme: darb ve cerh ile müttehem; darb-ı şedîd. 2. Sikkeye damga vurma, damgalama: darb-ı sikke. 3. Rt. Hesâbın a‘mâl-i erbaasından üçüncüsü ki birbiri üstüne yazılan iki adetten birinin diğeri miktarınca defa tekrâr etmesinden ibârettir. Mesela 5x3 = 15 ki üç defa beş on beş demektir. Birinci adedine madrûb, ikincisine dârib ve üçüncüsüne hâsıl-ı darb denir. 4. Türlü, nevi. 5. Şiddet, sürat.

اَلضَّرَبُ [ed-darab] (fethateynle) Soğuğa dokunmak ve soğuklamak ma’nâsınadır; yukâlu: ضَرِبَ النَّبَاتُ ضَرَبًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا ضَرَبَهُ الْبَرْدُ

ب le) karıştırmak, (بَيْنَ… arası-nda) karışıklığa sebep olmak, (kumaşın içini) pamuk vb. doldurmak, kumaşın içini pamuk vb ile doldurmak, karmak, makine ile dikmek.

İri kafalı bir kuş.

Örnek, çeşit.

على zorla kabul ettirmek, على,ب dövmek, على,ب vurmak. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; عن terk etmek, seyahate çıkmak, الى çalmak, بِ، عَلَى vurmak, عن bırakmak, yolculuğa çıkmak, الى benzemek, على yaptırmak, على,ب çarpmak, gezmek, الى …gibi olmak, على empoze etmek, darbelemek, على,ب tokatlamak, dolaşmak, الى andırmak, akrep sokmak, على,ب tokat atmak, yolculuk yapmak, بينَ insanları ayırmak, على,ب yumruklamak, göç etmek, çırpmak, (kalp, (kanat) çırpmak, بين ayırmak, çalkalamak, nabız) atmak, bölmek, (kapı) çalmak, .

(a. i. c. : durûb) : (bkz. : darb).

(a. i. c. : durûb) : 1) döğme, vurma.

Vurma, ateş etme, çarpma, cins, eş, çarpım, tür, para basma, çeşit, grup. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; darbeleme, para basma [cogul] ضُرُوب çeşit, ikinci mısranın son tefilesi [cogul] أَضْرَاب benzer, nevi, tip, çarpı (x) işareti, denk, nabız, benzer, ıslatma, atış, dövme.

Vergi.