vn. & s. A being insignificant; insignificancy.

a. pl. of صغرا, q. v.

اَلشِّغَارُ [eş-şigâr] (şîn’in kesriyle) ve اَلْمُشَاغَرَةُ [el-muşâgaret] (مُفَاعَلَةٌ [mufâ’alet] vezninde) Câhiliyye’de olan nikâhlardan bir gûne nikâh eylemektir. Ve o, bir adama bir âher adama sen bana bir hatun tezvîc eyle ben dahi mukâbilinde sana bir hatun tezevvüc edeyim diye şartla tarafeyn birer hatun tezevvüc eylemekten ‘ibârettir. Tarafeyne mihr verilmeyip her birinin mihri âherin بُضْعٌ [bud’]u olup gûyâ ki mihr 'add olunur. 'Alâ-kavlin vech-i meşrûh u meşrût üzere tezevvüc eyledikleri her birinin akribâsı olmağa mahsûstur, kızı ve hemşîresi ve sâ’ir harîmesi gibi; yukâlu: شَاغَرَ الرَّجُلُ فُلاَنًا شِغَارًا وَمُشَاغَرَةً إِذَا زَوَّجَ كُلُّ وَاحِدٍ صَاحِبَهُ امْرَأَةً عَلَى أَنْ يُزَوِّجَهُ أُخْرَى بِغَيْرِ مَهْرٍ، صَدَاقُ كُلُّ وَاحِدَةٍ بُضْعُ الْأُخْرَى أَوْ يُخَصُّ بِهَا الْقَرَائِبُ

s. See صیغیر .

اَلشُّغْرُ [eş-Şugr] (şîn’in zammıyla) Antâkiye kurbünde bir kal’a-i hasîne adıdır.

اَلشَّغَارُ [eş-şagâr] (سَحَابٌ [sehâb] vezninde) İçindeki boşalmış boş nesneye denir; yukâlu: ظَرْفٌ شَغَارٌ أَيْ فَارِغٌ Ve suyu pek çok olan kuyuya denir; müfred ve cem’i müsâvîdir; yukâlu: بِئْرٌ شَغَارٌ وَآبَارٌ شَغَارٌ أَيْ كَثِيرَةُ الْمَاءِ Ve erkek devenin yan cânibinde bir damar adıdır ki iki yanındaki damarlara شَغَارَانِ [şegârân] derler.

iz. ar. küçüklük, hıradî: صغر سن sıgar-ı sinn = yaş küçüklüğü.

(a. i.) : küçüklük, ufaklık. sigar-i cirm : cüsse küçüklüğü. sigar-î cürm : suç küçüklüğü. sigar-i sinn : yaş küçüklüğü, çocukluk, (bkz. : sabâvet).

i. Çift sürmede ve araba çekmede kullanılan ve eti ve sütü yenen maruf iri hayvan-ı ehlî, bakar, kav: sığır eti, sığır sütü, sığır dili. Erkeğine öküz, dişisine inek, yavrularına buzağı, dana, düğe, tosun, aygırına boğa denir.

vn. & s. 1. A being small, little; smallness. 2. A being young. 3. A being insignificant; insignificancy.